Fictiedossier ‘Voor ik doodga’

‘A book that will make you happy to be alive’

 Zakelijke gegevens

1. De titel van het boek is ‘Voor ik doodga’. Boven aan de voorkant staat een stukje tekst: ‘Als je 16 bent en weet dat je nooit 17 zult worden…’ Dit boek is oorspronkelijk Engels. Het boek is dus vertaald. De ‘echte’ naam is  ‘Before I die’.

2. De naam van de auteur is Jenny Downham. Zij schrijft niet onder een pseudoniem.

3. De naam van de uitgever is Mouria. De eerste druk was in 2007 en het boek bevat 303 bladzijdes.

Samenvatting van het boek

Tessa Scott is een 16-jarig meisje die leukemie heeft. Haar ouders zijn gescheiden. Samen met haar broertje, Call Scott, woont ze bij haar vader. Haar vader verzorgt haar en heeft de hoop niet opgegeven.. Elke dag zit hij achter de computer te kijken of er misschien nog een nieuw medicijn is ontwikkeld, of er nieuwe behandelingen zijn of dat er nog een middel is om te voorkomen dat Tessa overlijdt. Hij heeft het moeilijk met het idee dat hij straks afscheid moet nemen van zijn dochter, maar ziet niet in dat, hoe oneerlijk het ook is, Tessa binnenkort zal gaan overlijden.

 ‘Pap je moet ophouden.’ ‘Waarmee?’ ‘Doen alsof ik beter word.’

 Call is het lieve, trouwe, nieuwsgierige broertje van Tessa. Hij houdt heel veel van goochelen, dit laat hij dan ook graag aan andere zien!

 ‘Wat zal ik je missen Tessa!’ zegt hij naar een grapje die ze maakte.

Tessa’s moeder is een aantal jaar geleden gescheiden van haar man, nadat ze een andere man tegen het lijf liep. Tessa voelt zich hier door in de steek gelaten. Ook bij behandelingen en belangrijke afspraken is zij er niet bij. Ze weet weinig van Tessa en leukemie. Misschien komt dit doordat ze egoïstisch is en alleen maar denkt aan zichzelf? Misschien wilt ze niet geconfronteerd worden met de ziekte van Tessa? Ik weet het niet, maar beide zouden, naar mijn mening, geen aanleiding mogen hebben om er niet te zijn voor haar dochter.

Dat ze zich niet altijd heeft geintersseerd of dat ze niet altijd bij haar behandelingen is geweest wordt wel een keer goed duidelijk. Tessa krijgt een flinke bloedneus en artsen vragen naar allerlei dingen, zij weet hier niets van en schaamt zich. Toch helpt Tessa haar eruit en samen lukt het ze wel de juiste informatie te geven.

‘Je wilt heerlijke, lieve dingen, Tessa, maar pas op. Anderen kunnen je niet altijd geven wat je hebben wilt.’

‘Als ik met je kon ruilen, zou ik het zo doen, hoor.’

Zoey Walker is een vriendin van Tessa. Tessa mag haar zo, omdat Zoey Tessa net zo behandelt als anderen. Voor haar is het ‘Tessa’, en niet ‘Tessa met leukemie’. Zoey zegt wat ze vindt, doet zich stoerder voor dan dat ze is, durft veel en kan zich soms niet goed inleven in iemand anders. Als Tessa het soms moeilijk heeft, zegt ze dat alles altijd om haar draait. Dit vind ik een ongepaste opmerking, omdat Tessa er ook niet omgevraagd heeft. Ze moet er voor haar zijn, en dat is ze niet op sommige momenten. Toch beleven ze samen de grootste lol, Tessa vergeet haar ziekte en dat doet haar goed. Als Zoey er is, gebeurt er altijd iets!

Adam is Tessa’s buurjongen. Tessa verbrandt haar spullen in zijn vuurkorf, ze komen aan de praat en Tessa valt ook nog flauw. Hij heeft geen idee dat Tessa leukemie heeft.. Als hij een keer aan Call vraagt hoe het gaat met Tessa nadat ze toen flauw was gevallen, vertelt Call over de ziekte van Tessa. Adam schrikt ervan, maar loopt hier niet voor weg. En dat maakt hem bijzonder. Hij belooft dingen aan Tessa, en komt deze na. Hij is Tessa’s steun en toeverlaat. Hij slaapt bij haar, hij doet leuke dingen met haar, hij brengt haar plekken waar ze nog nooit geweest is.. Tessa houdt van hem, en hij van haar!

‘Er is een wond die ze verbindt’

Daarbij zorgt Adam ook nog voor zijn moeder. Zijn vader is verongelukt nadat hij boos was weggelopen, hij had ruzie met zijn vrouw, Adams moeder. Hij was naar het café gegaan en had bij het oversteken niet opgelet. Thuis kregen Adam en zijn moeder het vreselijke nieuws te horen dat hun vader en man waren verongelukt. Zijn moeder is er nog steeds kapot van, daarom zorgt hij ook voor haar.

Tessa beseft maar al te goed dat ze niet lang meer te leven heeft. Voordat ze dood gaat, wilt ze eerst geleefd hebben. Daarom maakt ze een lijstje met 10 dingen die ze samen gaat doen samen met Zoey:

 1. Seks met een jongen: Samen met Zoey gaat ze naar een discotheek. Hier ontmoeten ze ‘De blower’. Hij stelt ze voor aan Jake, dit is een vriend van hem. Ze gaan met hen mee naar huis en nummer 1 van het lijstje kan afgestreept worden!

Tessa krijgt te horen dat ze nu alles moet gaan doen wat ze wilt. ‘Hoe lang kan ik het afwenden? Ik heb geen idee. Ik weet alleen dat ik maar twee dingen kan doen: me in dekens wikkelen en doorgaan met sterven, of mijn lijst in ere herstellen en doorgaan met leven.’

 2. Een hele dag lang ‘ja’ zeggen op alles dat haar wordt gevraagd: Ze gaat o.a. met Call mee naar de speeltuin, in draaimolens, klimt op de hoogste klimrekken, schommelt gezellig mee, zegt tegen onbekenden ‘ik hou van  u’ en belandt uiteindelijk ook nog in een kanaal. Toch is het een dag van haar leven die ze niet zal vergeten, en het allerbelangrijkste; ze heeft geleefd!

 3.  Drugs gebruiken: Samen met Zoey gaat Tessa naar Adam. Hij heeft wel wat kunnen regelen voor ze; paddo’s. Ze doen de gekste dingen en Tessa krijgt zelfs rare ideeën; door in het bos te blijven, gezond te leven samen met Adam wordt ze beter, ze zal niet sterven, maar samen oud worden. Jammer genoeg zal dit nooit waarheid kunnen worden.

‘Ben je bang Tessa?’ vraagt Adam. Dit heeft niemand ooit durven vragen aan Tessa. Niemand is er ooit over begonnen of ze bang is om dood te gaan. Maar hij vraagt het! ‘De mensen denken dat je moedig en dapper wordt als je ziek bent, maar dat is niet zo. Het voelt alsof ik elk moment doodgeschoten kan worden.’

4. De wet overtreden: In de bus duwt ze een vrouw aan de kant en zegt dat ze het zelf niet gedaan heeft, maar geeft iemand anders op de kop. Daarna gaat ze samen met Zoey naar een winkel. Ze stopt dingen in een mandje en in haar jaszak. Zoey gaat weg, maar Tessa geeft niet op. Met trillende benen wil ze de winkel uitlopen maar wordt dan bij haar jas gepakt door een man. Ze is betrapt. Ze moet in een kamertje achterin de winkel zitten, wordt verhoord en uiteindelijk opgehaald door haar vader. Ze komt ervan af met een waarschuwing.

Tessa’s vader komt achter haar lijst. Hij sluipt op een middag haar kamer binnen, maar weet niet dat ze zich heeft verstopt in de kast. Hij vindt de lijst, maar wordt betrapt door Call.

 5. Autorijden zonder rijbewijs: Naar een vreselijke reis over de snelweg komen ze aan bij een plek aan zee. Tessa vertelt dat ze hier altijd vroeg kwam met haar ouders toen ze nog bij elkaar waren, en met Call. Het is verdrietig om aan te horen. Toch lijkt Zoey niet echt geïnteresseerd te zijn. Ze overnachten op een plek waar ze vroeger is geweest, in het zelfde hotel en in dezelfde kamer. Toch is het veranderd. Zoey biecht hier op dat ze zwanger is van Scott. Ze is verdrietig en weet niet wat ze moet doen. Ze wilt een Abortus, maar Tessa heeft hier zo haar twijfels over… Tessa had niets verteld aan haar ouders dat ze weg zal gaan, ze zijn bezorgd en haar moeder laat dit weten als ze terug is.

6. Roem:  Tessa’s vader probeert haar hierbij te helpen. Hij regelt voor haar een interview bij een radiostation. Hoe lief het ook bedoeld was, dit is niet wat Tessa wou.

Er worden vragen gesteld, en zij antwoordt. Ook haar vader vertelt dingen. ‘Er zouden mensen meer geld kunnen geven. Als we genoeg geld krijgen, kun je naar dat onderzoeksinstituut in Amerika.’ ‘Het is geen kwestie van geld, pap.’ Nog steeds denkt hij dat ze beter wordt, nog steeds kan hij niet inzien dat het gewoon niet anders kan.  

Na het terugkomen van een ziekenhuisbezoek blijkt dat Adam iets onwaarschijnlijks voor haar heeft gedaan; over al in de stad heeft hij haar naam neer gezet. Op winkels, deuren, panden, zonneschermen, overal! Tessa’s naam is op de wereld gezet, dit is wat ze wou!

7. ‘pap en mam weer bij elkaar brengen’: Ze ziet dat haar vader haar moeder weer terug wilt, en andersom lijkt dit misschien wel het zelfde geval. Ze slapen weer bij elkaar, kunnen samen lachen en praten. Ze zijn nooit echt weer ‘officieel’ bij elkaar gekomen, maar dit zal vast en zeker wel weer gebeuren.

8.  Liefde: Die vindt ze bij Adam! Ook nummer 8 kan van haar lijstje worden afgestreept; wie had dat ooit gedacht!?

9.  ‘Dat Adam bij me intrekt’: Haar vader is het er in het begin niet mee eens, maar als dit iets is wat zijn dochter zo graag wilt, als zij hier gelukkig van wordt.. Ze wilt er straks niet alleen voor staan. Niet alleen het onder ogen zien van de dood. Niet alleen in het donker liggen, nee samen met adam, hij geeft haar warmte en vertrouwen. Ze zal er niet alleen voor staan, hij zal er voor haar zijn!

‘Ik wil nog zo veel dingen. Tien is niet meer genoeg.’ ‘Vertel,’ zegt Adam. ‘Ik wil de lente, tulpen, narcissen, zwemmen onder een kalme, blauwe avondlucht, een lange treinreis, een pauw, een vlieger, nog een zomer.’ Adam doet zijn best en bedenkt leuke dingen. Hij  koopt dingen die haar aan haar wensen moeten denken.. hij brengt al die dingen op een bijzondere manier naar haar toe.

Tessa komt erachter dat Adam naar de universiteit wilt. Ze is telleurgesteld, waarom heeft hij dit haar niet verteld? Ze voelt zich machteloos, het is oneerlijk. Hij heeft nog een heel leven voor zich en zij niet. Ze vernielt haar hele kamer en gooit dingen uit  het raam. Het is oneerlijk..

 10. Lauren Tessa Walker: Zoey heeft besloten het kindje te houden, tot Tessa’s grote vreugde! Dit is dan ook een nummer op Tessa’s lijst: Ze wilt er zo graag bij zijn! Jammer genoeg gaat het als maar slechter met Tessa.. Wel droomt ze een keer over haar, niet wetend dat ze haar nooit ‘echt’ zou gaan zien. Nummer 10 kan Tessa helaas niet afvinken van haar lijst.

‘Mijn beste vriendin krijgt over acht weken een kind en ik moet weten of ik er bij kan zijn.’ Na lang gezeur krijgt Tessa zekerheid; dit zal ze waarschijnlijk niet gaan halen. Ze zit vol met kanker, het gaan alleen maar slechter met haar..

 Ze schrijft haar eigen ideeën over wat ze wilt als ze overlijdt, ze wilt begraven worden. Ook schrijft ze briefjes voor dierbaren wat ze moeten doen, en goede tips!

‘Ben je bang?’ vraagt Call. ‘Ik ben bang om in slaap te vallen.’ ‘Bang dat je niet meer wakker wordt?’ ‘Ja.’ Zijn ogen zijn vochtig. ‘Maar vannacht toch nog niet? Ik bedoel, je voelt het toch wel?’ ‘Vannacht nog niet.’ Hij legt zijn hoofd op haar schouder. ‘Ik baal hier echt ontzettend van.’ (Wat een medelijden heb ik toch met hem!)

 Veel kan ze niet meer, ze is bewusteloos. Ze voelt de liefde om haar heen. Iedereen is er; haar moeder, vader, Call en Adam. Adam is er dag en nacht, zoals beloofd. Call weet al erg lang dat dit er aan zat te komen, maar heeft het er erg moeilijk mee. ‘Het is goed Tessa, je mag gaan. We houden van je. Je mag weggaan.’ Zegt haar vader. ‘Waarom zeg je dat?’ ‘Misschien wil ze toestemming om te sterven, Cal.’ ‘Ik wil het niet. Mijn toestemming krijgt ze niet.’

 Call moet afscheid nemen, hij vindt het moeilijk maar fluistert dan in haar oor; ‘Dag, Tess. Kom maar bij me spoken als je dat wilt. Ik vind het niet erg.’

 Dit stukje is het vreselijkste stukje om te lezen, vind ik. Je weet dat hij zoveel pijn heeft. Hij is zijn zus kwijt!!

 Ze heeft geleefd, gestreden, gevochten maar de strijd was oneerlijk. Tessa heeft geleefd en zal nooit vergeten worden.. zij was Tessa, een vechter, een doorzetter, een optimist, een meisje die al vroeg oud moest worden, zij deed wat ze wou, zeurde weinig en genoot; iets waar wij allemaal een voorbeeld aan zouden moeten nemen!!

 3. Over de auteur

Zoals ik al zei, de auteur van het boek is Jenny Downham. Zij is geboren in 1964 en heeft op de toneelschool gezeten. Hierin is zij verder gekomen als actrice in een theatercercuit. Dit beroep vond ze moeilijk te combineren met haar moederschap en besloot daarom te stoppen. In 2003 won ze Londen Writer’s Competition. Je ziet het al aan de naam van deze competitie: Ze woont in Engeland! Ze hoopt dat mensen door haar boeken op een andere manier naar het leven kijken en zien hoe het ook kan zijn.

 4. Over het boek

Op de voorkant van het boek is een opgemaakt meisje met korte haren afgebeeld en een paardenbloem. Het meisje moet geloof ik Tessa voorstellen. Door de behandelingen tegen haar kanker is ze haar haren verloren, deze zijn ook weer aangegroeid en dat is goed te zien op de foto. Daarnaast zie je dus ook de paardenbloem. De paardenbloem staat symbool voor de toekomst en je wensen. Tessa heeft een trieste toekomst, niet zoals anderen. Zij weet dat ze een grote kans heeft om niet meer 17 te worden, geen kinderen zal gaan krijgen, nooit gaat trouwen of op zich zelf zal gaan wonen.. Nee zij gaat binnenkort overlijden, want de ziekte Leukemie heeft zij helaas niet overwonnen.

 Het boek is niet aan een specifiek persoon opgedragen. Ze heeft het boek voor alle tieners geschreven, omdat ze op het punt van volwassenheid staan.

 1 van de belangrijkste plaatsen in het boek is hun eigen huis. Hier is Tessa opgegroeid, getogen en overlijdt er uiteindelijk ook. In haar kamer bewaart ze ook haar lijst met dingen die ze wilt doen voordat ze doodgaat. Daarbij is ook het ziekenhuis een plek waar ze de afgelopen jaren haar behandelingen heeft gevolgd, vele bezoekjes heeft gehad en daarbij steun en hulp heeft gekregen van doctoren en verpleegsters.

Het huis van de buren, waar adam woont, haar vriendje, hier is ze vaak. Hij slaapt vlak bij haar, alleen zit er een muur tussen. De laatste dagen van haar leven slaapt hij wel bij haar, zonder muur, in een kampeerbed die haar vader heeft klaargezet en soms bij Tessa in bed. Hier kan ze een ander punt van haar lijstje afstrepen namelijk ‘Liefde’.

Ook in het winkelcentrum beleeft ze avonturen. ‘1dag lang de wet overtreden’ kan ze hier afstrepen van haar lijstje. Ze berooft spullen in een winkel en belandt uiteindelijk in een achterkamertje van de winkel waar haar vader haar weer moet ophalen, ze komt er vanaf met een waarschuwing.

 Het verhaal is geschreven vanuit Tessa haar perspectief. Je weet hoe zij zich voelt en hoe zij over bepaalde dingen denkt. In het verhaal wordt er toe geleefd naar 1 punt; de dood van Tessa. Je weet wat ze de laatste maanden doet, hoe ze de laatste dagen beleefd en uiteindelijk wordt haar dood beschreven. Het verhaal heeft dus een gesloten einde, omdat je bent aangekomen bij het punt waar het boek naar toe geschreven is.

 5. Leeservaringen

Onderwerp

Het onderwerp, ‘Hoe ga je om met het idee dat je op jonge leeftijd aan een ziekte overlijdt?’, spreekt mij erg aan. Dit kan namelijk iedereen gebeuren, alleen heeft zij de grote pech dat juist zij degene is die het meemaakt. Het verhaal heeft me geraakt hoe ze er mee omging, hoe haar broertje ermee omging, haar ouders en Adam. Ik had eerst de film gezien in de bioscoop, en had het boek wel anders verwacht. Dingen die in de film gebeurden, waren niet zoals in het boek. Ondanks dat, bleef het boek met boeien. Vooral hoe zij ermee omging verbaasde me echt. Ik weet niet of ik het zo had gekund, ze maakt vooral veel ruzie en zorgde ook voor problemen maar deed er alles aan dat haar plan zou lukken: haar lijstje afwerken. Zelf had ik dit op een andere manier gedaan, en zou ik de dingen die zij op haar lijstje had staan nooit op mijn eigen lijstje zetten als ik in haar schoenen stond. Ik heb wel eens eerder zo’n soort boek gelezen namelijk; achtste groepers huilen niet. Deze vond ik net zo heftig, misschien nog wel heftiger. Als je die twee boeken met elkaar vergelijkt gaan Akkie (Hoofdpersoon van het boek Achtste groepers huilen niet) en Tessa beide heel anders om met de situatie. Geen 1 is slechter of beter, maar het verschil is er zeker!

 Gebeurtenissen

Het verhaal bleef mij de hele tijd boeien, het liefste las ik hem in 1 keer uit. Ik was benieuwd wat ze nu weer voor plan was en hoe anderen daarop zouden reageren. Het verhaal gaat vooral om de dingen die Tessa dacht en deed. Ze was veel bezig met de dood, omdat zij inzag dat ze niet lang meer te leven had. Haar vader daar in tegen had nog hoop, terwijl de dokters haar al hadden opgegeven. Tessa probeerden in een paar maanden tijd haar leven te lijden die ze anders misschien wel had geleden. Ik weet alleen niet of ze die dingen ook had gedaan als ze niet ziek zou zijn. Ik denk dat je door zo’n ziekte heel anders gaat denken en nog gaat doen wat ze kan doen, ook de dingen die verboden zijn. Ze genoot van de kleinste dingen, dingen die ‘normale’ mensen niet eens zouden zien. Ik schaam me soms wel als ik zie waar ik boos om wordt, dat je  haar dan een keer niet goed zit of dat we geen lekker brood thuis hebben.. Ookal hebben we ongeveer de zelfde leeftijd, zij is met hele andere dingen bezig en dat confronteert je wel!

 Personages

De hoofdpersoon, Tessa, gaat zeker weten voor mij leven. Je weet hoe ze denkt en wat ze voelt en dat hakt er soms wel in. Ik word er wel verdrietig van als ik zie waar zij mee bezig is; afscheid nemen en genieten van de laatste momenten. Dat laatste is iets wat iedereen eigenlijk zal moeten doen, maar iedereen wat eigenlijk vergeet. Maar dat als je 16 jaar bent en dan al bijna aan het einde van je leven bent, vind ik vreselijk. Het maakt me bang, omdat het ook mij zou kunnen overkomen. Het heeft ook een goede invloed op mij, net zoals anderen die dit boek hebben gelezen. (Denk ik!) Het laat je toch wel meer genieten van het leven en zo zie je maar weer: geniet van elke dag die je hebt, want het kan zo maar eens de laatste zijn!

 ‘pluk de dag’

 Ik kan me goed verplaatsen in hoe zij zich voelt. Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt, en ik denk niet dat iemand zich echt zo kan voelen als dat zij zich voelt als je nooit zoiets mee hebt gemaakt, maar ik kan best begrijpen als ze soms gefrustreerd is. Zoals toen ze hoorde dat Adam ging studeren bijvoorbeeld. Het is niet eerlijk! Hij heeft nog een leven voor zich, en zij niet. Ze heeft geen school, geen baantje, kan niet uitgaan zoals je hoort te doen op die leeftijd en heeft grote zorgen, zorgen die een kind van 16 jaar niet hoort te hebben. Het is niet eerlijk! En toch is het zo..

 Ik vind Tessa dapper, zelfverzekerd, een doorzetter, grappig, eigenwijs, zelfstandig en zeker een heldin! Want ‘Wauw’ als je zo met die situatie om kunt gaan! Tessa is veranderd, ze is snel volwassen geworden, te snel. Ik begrijp ook best dat Tessa na een paar jaar, de laatste weken geen zin meer heeft in het ziekenhuis, de prikken, de behandeling. Ik snap dat ze stopt, ze moet wel. Met opgeheven hoofd kan zij het graf in gaan, want ze heeft gevochten tegen de ziekte, maar het jammer genoeg niet overwonnen!

 Bouw

De gebeurtenissen spelen logisch achterelkaar, soms met terugblikken zodat je weet wat er in het verleden is gebeurd. Je weet bijvoorbeeld dat Tessa denkt dat haar moeder haar in de steek heeft gelaten. Ze koos voor een andere man, en verhuisde. Ze was niet bij de behandelingen en had weinig interesse. De laatste maanden was ze er wel voor haar, en trok in bij haar vader. Het slot was voorspelbaar, omdat je wist dat ze zou gaan overlijden. Dit is toch het beste slot die je kon bedenken! Het hoorde zo, ook al had ik het graag anders gezien..

 Taalgebruik

Het verhaal lezen ging op zich best goed. In het begin moet je altijd even wennen wie wie is. Maar algauw zat ik in het verhaal, en wou ik het boek graag uitlezen. Het verhaal had niet heel veel beschrijvingen, maar wel genoeg om het te begrijpen. Soms moest je gewoon even doorlezen om te weten waarom ze iets deed, of waarom ze zo dacht. Dit werd al gauw duidelijk.

Het verhaal bevat veel dialogen. Op het laatste, op haar sterfbed, hoorde ze haar ouders, broertje en Adam praten en wist wat ze dacht. Het lijkt me heel erg akelig om niet te kunnen reageren. 

6. Verwerkingsopdracht

 Als verwerkingsopdracht kies ik: Zoek ten minste vier songteksten die goed bij het verhaal passen. Leg duidelijk en uitvoerig uit, waarom ze van toepassing zijn.

 Passenger – Let her go

Well you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know you love her when you’ve let her go
And you let her go

Staring at the bottom of your glass
Hoping one day you will make a dream last
The dreams come slow and goes so fast
You see her when you close your eyes
Maybe one day you will understand why
Everything you touch all it dies

But you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know your love her when you’ve let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know your love her when you’ve let her go

Staring at the ceiling in the dark
Same ol’ empty feeling in your heart
Love comes slow and it goes so fast
Well you see her when you fall asleep
But to never to touch and never to keep
Because you loved her to much
And you dive too deep

But you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know your love her when you’ve let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know your love her when you’ve let her go
And you let her go
Ooooo ooooo oooooo
And you let her go
Ooooooo ooooo ooooo
When you let her go

'Cause you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know your love her when you’ve let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know your love her when you’ve let her go

'Cause you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know your love her when you’ve let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know your love her when you’ve let her go
And you let her go

Ik heb gekozen voor ‘Let her go’ van passenger, omdat ik dit een droevig liedje vind. Het gaat over dat je iemand moet los laten, Tessa.

Dit is een beetje voor haar ouders, broertje en Adam. Zij moeten hun dochter, zus en vriendin loslaten. Ze weten dat als ze er niet meer zal zijn, dat ze haar ontzettend zullen missen. ‘Je weet pas wat je hebt gehad, als je het niet meer hebt’.  Zij weten nu al dat het gemis heel groot zal zijn.

Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is (1x)

Ga je mee vanavond naar ons lievelingsrestaurant
Een tafel voor twee
Ik heb gebeld, ze weten ervan
En we drinken totdat de zon opkomt
En we vergeten
De oneerlijkheid van het lot

Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is (2x)

Kom we gaan trek je jas aan
Anders wordt het te laat
Kom eens hier
Ik houd je vast Ik laat je nooit meer gaan
En ik vertel je een grap die je laat huilen van de lach
En we vergeten
De blikken van de mensen in de stad

We doen net alsof het niet zo is
Alsof het niet zo is
Alsof het niet waar is

We doen net alsof ze gewoon verder leeft
Alsof ze gewoon verder leeft

Zelfs als het niet zo is

Ik heb gekozen voor het liedje ‘Zeg me dat het niet zo is’ van Frank Boeijen. Dit liedje werd gezongen bij de show  van Sta op tegen kanker. Het liedje straalt pijn, onmacht en verdriet uit. Je wilt het liefst doen alsof er niets aan de hand is, gewoon leven zoals je leefde, maar dat gaat niet. En dat doet pijn.

Als er nooit meer een morgen zou zijn
En de zon viel in slaap met de maan
Heb je enig idee wat het met je zou doen
Als je nog maar een dag zou bestaan

Zou je hart zich weer vullen met vuur
Van de eeuwige schaamte bevrijd
Keek je niet meer benauwd naar de klok aan de muur
Kwam je los uit de greep van de tijds

Zouden zorgen niet langer je leven bepalen
En had je voor angst geen ontzag
Was je held of heldin van je eigen verhalen
Al was het dan maar voor een dag

Zou de toekomst niet langer je denken beheersen
En leefde je voor het moment
Met een luisterend oor voor het kind in jezelf
Zou je eindelijk weer zijn wie je bent

We verbannen de dromen naar morgen en later
Maar doet het je stiekem geen pijn
Dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou
Als er nooit meer een morgen zou zijn

We verbannen de dromen naar morgen en later
Maar doet het je stiekem geen pijn
Dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou
Als er nooit meer een morgen zou zijn

Dit liedje is van Marco Borsato en heet ‘Nooit een morgen’. ‘Dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou als er nooit meer een morgen zou zijn’. Want zo is het. Er komt een diagnose; kanker. Wat doe je? Tessa vecht, maar verliest. Hoe gaat ze hier mee om? Zij maakt een lijstje met 10dingen die ze nog wilt doen. Maar doet het haar stiekem geen pijn? Dit is wat ze altijd al wou doen als er wel nog een morgen/volgende week of volgend jaar zal zijn.

Zet een appel op mijn hoofd
En gooi de eerste steen naar mij
Hang me aan de hoogste boom
Mijn lied zal klinken voor altijd

Druk je stempel op mijn borst
Pek en veren op mijn lijf
Zet dat zwaard maar op mijn keel
Je krijgt mijn ziel er niet mee klein

Ik heb de liefde in mijn hart
Ik voel de kracht van het leven hier stromen door mij
M'n ogen open
En m'n armen wijd
De angst en de twijfel ik zet ze opzij
En wat de morgen me ook brengen mag
Zal het omhelzen als het licht van elke dag
En die paar tranen
Huil ik van de lach

Doe wat je wilt met mij
Ik ben voor altijd vrij

Plaats jouw muren om mij heen
Maak een martelaar van mij
Bind mijn handen snoer mijn mond
Mijn woorden zijn voor eeuwig vrij

Brand je merk maar in mijn arm
Laat me voelen al jouw pijn
Sla die zweep stuk op mijn rug
Je breekt toch nooit mijn waardigheid

Ik heb de liefde in mijn hart
Ik voel de kracht van het leven hier stromen door mij
M'n ogen open
En m'n armen wijd
De angst en de twijfel ik zet ze opzij
En wat de morgen me ook brengen mag
Zal het omhelzen als het licht van elke dag


En die paar tranen
Huil ik van de lach

Doe wat je wilt met mij
Ik ben voor altijd vrij

[Lange Frans]
Sleep me door de hel en terug
Mijn liefde vindt de weg wel terug
Als een boomerang of een bungeekoord
Alles wat ik heb zijn m'n ballen en m'n woord
Stap lachend op de Guillotine
Als dat is wat wij verdienen
Speel jij God ik vind het prima
Ik weet wie ik ben en ik ken mn vrienden
Maar langs de lijn is niet aan de bal
Sturen gaat niet vanaf de wal
Voor wie er smikkelt als ik val
Ik bikkel tot mijn liefde zal
Overwinnen ik geloof in dingen
Mijn hoop is nooit de dupe nou
Ik kan niet verliezen überhaupt
Ik heb de liefde van m'n kids en een supervrouw!

[Marco]
Ik heb de liefde in mijn hart
Ik voel de kracht van het leven hier stromen door mij
M'n ogen open
En m'n armen wijd
De angst en de twijfel ik zet ze opzij
En wat de morgen me ook brengen mag
Zal het omhelzen als het licht van elke dag
En die paar tranen
Huil ik van de lach

Doe wat je wilt met mij
Ik ben voor altijd vrij

Kom maar op kom maar op

Dit liedje is van Marco Borsato en Lange Frans. ‘Kom maar op kom maar op’. Tessa was sterk en had ‘schijt’ aan alles. Genieten is wat ze wou! De angst en de twijfel zette ze opzij en volgde haar hart; de laatste dingen doen die zij wou meemaken. De liefde in haar hart vond ze bij Adam, die de hoop niet opgaf. Ze voelde de kracht van het leven stromen door haar lijf, want wat haar morgen brengen zal, zal ze omhelzen als het licht van elke dag.

'Geniet van elke dag, want het kan zo maar eens de laatste zijn!' Is wat mij duidelijk wordt na dit boek te hebben gelezen.