Fictiedossier ‘Komt een vrouw bij de dokter’

1. Zakelijke gegevens

1. De titel van het boek is ‘Er komt een vrouw bij de dokter.’ Onderaan de voorkant staat een stokje tekst dat is geschreven door Saskia Noort, namelijk:’Ontroerend en confronterend. Kluun heeft Stijn, Carmen en Luna recht mijn hart in geschreven.’
2. De naam van de auteur is Kluun, dit is zijn pseudoniem. Zijn naam die hij kreeg van zijn ouders is; Raymond van de Klundert’. Zijn ‘echte’ naam staat erop als schrijver van. Hij verteld natuurlijk in zijn boek zijn eigen verhaal, hier heet hij Stijn.
3. De naam van de uitgever is Podium. De eerste druk was in oktober 2003. Het boek bevat 317 bladzijdes.

2. Samenvatting van het boek

Stijn, Carmen en Luna. Een gezin dat woont in Amsterdam, geniet van het leven en waar niets mis mee was. Gelukkig en vrolijk met zo af en toe natuurlijk een ruzietje, maar verder niets bijzonders.

Stijn die een liefdevolle vader is voor zijn dochtertje en veel houdt van zijn vrouw Carmen leed een succesvol leven. Hij heeft een eigen bedrijf met een ontzettend goede vriend die vaak over de vloer kwam; Frenk. Stijn is toch wel avontuurlijk, en kan het soms niet laten om met andere vrouwen het bed in te duiken. Voordat hij een relatie had met Carmen deed hij dit ook vaak, toen hij eenmaal een relatie kreeg met Carmen heeft hij dit haar verteld. Zij zag dit niet als iets ergs en vertrouwde hem.

Carmen is lief, zorgzaam en een echte moeder. Ze is vooral iemand die ook klaar staat voor anderen, maar ook denkt aan zichzelf. Niets mis mee dus. Ook zij heeft een eigen bedrijf wat begonnen was als een grapje maar uit eindelijk ‘een gat in de markt’ bleek te zijn.

En Luna is dat lieve dochtertje dat een liefdevol leven lijdt met twee, toch wel avontuurlijke, ouders.

 Ondanks dat Stijn weet dat het eigenlijk niet kan in een huwelijk, gaat Stijn toch de fout in. Hij gaat naar bed met een collega van hem, Carmen is diep teleurgesteld en gekwetst maar houdt zoveel van Stijn dat ze wel bij hem blijft. 

Het leven gaat door en alles lijkt weer even op orde tot.. 

Stijn is aan het werk tot hij een telefoontje krijgt van zijn bezorgde vrouw Carmen. Het blijkt dat er toch iets mis is met de borst van Carmen. Ze is in het ziekenhuis en had daar een afspraak omdat ze het toch niet helemaal vertrouwde. Een half jaar eerder bleek het loos alarm te zijn, dit weerhoudt haar niet om nu niet weer voor controle te gaan. Dit keer leek de zaak anders te zijn, dokter Wolters, de dokter die haar een half jaar eerder ook had onderzocht, vertrouwde het dit keer ook niet helemaal. Carmen krijgt onderzoeken en uiteindelijk wordt er geconstateerd dat Carmen inderdaad, tot grote schrik van Stijn, nu echt Borstkanker heeft.

 Carmen en Stijn zijn er kapot van. 

Toch gaat het leven door alleen ziet Carmen het niet meer vrolijk in. Hoe zal de toekomst eruit zien? Zal ze haar dochtertje wel zich opgroeien? Heeft ze überhaupt nog een toekomst? Zou dit het laatste jaar zijn waarin ze verjaardagen kan meemaken? Laatste kerst?

De toekomst is onzeker, hierdoor is het moeilijk om echt te ‘leven’. 

Stijn kan moeilijk met de verdriet omgaan. Hij vindt zijn weg in het werk, en steun bij zijn vrienden. Vaak praat hij er niet over met Carmen. Dit vindt Carmen erg. Zij heeft ontzettend veel verdriet en wilt graag uithuilen bij Stijn. Dit doet ze ook, alleen merkt ze wel dat Stijn verandert.

 Carmen en Stijn vragen zich wel af of Wolters een half jaar geleden niet een hele groot fout heeft gemaakt. Misschien had ze toen ook wel borstkanker, alleen zag hij dit niet? Misschien is het nu wel te laat? Hadden ze niet verder moeten vragen toen? 

Uiteindelijk moeten  ze toch de grote tegenslag aan hun vrienden gaan vertellen. Thomas, een goede vriend van Stijn die hij al kent vanaf de lagere school, vindt het verschrikkelijk. Ook Anne, de vrouw van thomas, is van slag. Anne is beste vriendin van Carmen, zij vertellen elkaar alles. Ondanks de goede band tussen Thomas en Stijn, vertelt Stijn niet alles aan Thomas. Dit komt uiteindelijk terecht bij Anne, en Anne vertelt het weer tegen Carmen. 

Dokter Wolters kunnen ze niet vergeven, ze vertrouwen hem gewoon niet. De nieuwe dokter is Dokter Scheltema. 

Opereren is op het moment niet mogelijk, wel moet er iets gebeuren ander is het al over een paar maanden afgelopen met Carmen. Een chemotherapie gaat Carmen volgen, dit is nog een middel dat Carmen kan redden van de dood. Ze is ontzettend verdrietig, maar slaat zich hier toch doorheen; alles om haar dochter nog zien op te groeien! 

Een moeilijke periode volgt. Stijn gaat mee naar de chemokuren, en probeert er echt voor Carmen te zijn. Carmen vindt de steun van haar man fijn, maar toch klopt er iets niet. Stijn is vaker weg en ontloopt het grote probleem. Hij wilt ook lol beleven in zijn leven, en dat gaat niet altijd zo makkelijk met een vrouw die elke dag wel een paar huilbuien heeft omdat ze weet dat er een grote kans is dat ze overlijdt. 

De moeder van Carmen steunt haar door dik en dun. Ze belt vaak op hoe het met Carmen gaat en komt ook regelmatig langs. Ze hebben samen een goede band. Carmen heeft een vader die vroeg uit haar leven is gestapt, met opzet. Hij wou geen contact meer. Stijn heeft hem ook nooit ontmoet.

 Carmen is ziek, zwak en misselijk. Haar gezondheid gaat als maar meer achteruit. Stijn beseft op een middag als hij naar de supermarkt gaat dat het de toekomst er slecht uitziet. Stik jaloers is hij als hij een bejaard stel ziet, samen, arm in arm. Dit gaat hij nooit meemaken met Carmen, zo oud worden ze samen niet meer, dit beseft hij maar al te goed. En dat doet pijn.

Toch probeert Carmen haar leven weer op te pakken. Tussen de chemokuur door probeert ze toch weer aan het werk te gaan. 

Achteraf beseft Stijn ook dat het paradijs waar hij in leefde, er nu niet meer is. Het heeft plaats gemaakt voor een onzeker en zorgzaam leven. 

De achteruitgang van Carmen begint nu ook vorm te krijgen, haar haren vallen steeds meer uit. Dit zorgt voor het besluit dat ze beter al haar haar zelf eraf kan scheren. Stijn doet dit. Carmen is kaal. Een grote stap voor beide, de kanker is er echt, het is nu ook te zien. Ze kunnen er niet meer omheen.. 

Carmen wilt niet dat andere haar zo zien. Ze heeft een pruik, ‘prikkelpruikje’ wordt hij genoemd. Ze vindt het echt verschrikkelijk.

 Door de chemokuren is Carmen’s houdt het gaan begeven. Haar borst zit vol met blaren, deze moeten verzorgd worden. Stijn helpt hierbij. 

Stijn beleeft steeds minder lol. Zijn wekelijkse voetbalavondje in het Vondelpark is al weken overgeslagen,net zoals de borrels naar het werk. De vrijdag avond van Stijn probeert hij er nog wel in te houden. Uitgaan en even niet denken aan de vele zorgen. Hier geniet hij erg van. 

Een andere optie komt op te staan om het leven van Carmen te redden; Borstamputatie. Carmen besluit dit te doen. Na afloop maken ze samen het verband los en zien het resultaat. Een groot litteken blijft over op de plek waar haar borst zat.

‘‘Het is lelijk, hè, Stijn?’ ‘ Het is.. niet mooi, nee.’ ‘Nee. Het is niet mooi. Het ziet er gewoon niet uit.’ Dan kijkt ze me aan. Ik zie aan haar blik dat ze tot op het bot vernederd is. Vernederd door de kanker. God, wat is dit erg. Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden. Wie wil blijven leven, moet kennelijk lelijk zijn. Het zijn de wetten van de kanker.” 

De kanker beïnvloedt hun leven. Van tijd heeft Carmen geen idee? Zelfs kerstmis wordt vergeten, dit tot grote schrik van haar zelf. Toch geniet ze van de korte momenten met Luna. 

Stijn heeft het moeilijk. Zijn vriend Frenk steunt hem, en ziet dat het niet goed gaat. Hij huilt uit op zijn schouder. 

Carmen houdt zich groot tegenover haar vrienden, ze wilt sterkt overkomen, tot ergernis van Stijn. Hoe kunnen ze nou echt weten hoe je je voelt als jij maar doet alsof? Carmen begrijpt het, en weet dat het zo niet langer kan. Ze stopt met werken op haar 35, het gaat gewoon niet meer. 

Elk jaar wordt Carnaval weer gevierd, en ook elk jaar is Roos daar. Stijn ziet wel wat in haar, maar Roos niet in Stijn. Toch gaat ze een keer in op zijn afspraak. De afspraken lopen uit, en Stijn komt er als maar vaker. Roos weet de relatie van Stijn met Carmen, ook de situatie is bekend. Ze vindt het vreselijk dat Stijn haar vrouw in zo’n situatie bedriegt, en baalt er zelf van dat ze hier aan mee werkt. Toch kan ze het niet laten..

Stijn is nu ontzettend vaak bij Roos, terwijl het met Carmen alsmaar slechter gaat. Hij zorgt dat hij, zonder dat Carmen het weet, vaak bij Roos kan zijn. Hier voelt hij zich thuis en heeft even geen zorgen. Roos is zijn uitvlucht uit zijn sombere leven thuis, bij zijn vrouw Carmen, waar een nare sfeer hangt. 

Carmen accepteert dat Stijn vlucht in zijn werk en uitgaan. Zelf probeert ze er ook nog iets van te maken. Ze is een weekend wezen relaxen in Schiermonnikoog met Anne, een week winkelen in Londen met haar moeder en naar New York met Maud. Ook shoppen is iets dat ze nu ontzetten veel doet. 

Carmen en Stijn groeien langs elkaar heen, proberen weinig ruzie te maken.

Ondertussen heeft Stijn er nu echt een relatie bij, een verhouding, met Roos. Carmen in de steek laten kan niet, maar het vertellen van de verhouding ook niet. Stijn lijdt een dubbel leven. Iets wat moeilijk is vol te houden. 

Hij beseft dat hij moet praten met Carmen, iets wat hij liever niet doet. Het kan niet zo langer, er moet iets veranderen. Kanker of geen kanker.

Frenk weet nu van de verhouding met Roos. Dit pakt hij buitengewoon goed op. ‘Ik hoop dat je van Roos krijgt wat je nodig hebt om te overleven, Stijn.’

(Ik zal begrijpen dat Frenk heel boos zou worden. Maar deze reactie vind ik buitengewoon knap. Hij begrijpt dat Stijn het moeilijk heeft, en deze reactie bewijst wel dat Frenk een echte vriend is. Hij heeft begrip, iets wat Stijn op dat moment nodig heeft. ) 

Maud weet inmiddels ook van zijn verhouding. ‘Zorg alsjeblieft niet dat Carmen er achter komt.’ Dit beseft Stijn maar al te goed. Deze klap zou Carmen zeker niet beter maken, het zou een te grote impact hebben. Hij moet er nu voor haar zijn.

Ze gaan op vakantie. Carmen, Stijn en Luna. Even weg van alles en iedereen, even bijpraten. Iets dat ze lange tijd niet hebben gedaan. ‘Stijn, wat is er de laatste tijd met je aan de hand? Ik voel dat je wegglipt.’ ‘Volgens mij ben ik niet vaker weg dan eerst, toch?’ ‘Jawel, je doet alles om het huis uit te zijn. En als je weg bent, dan maak je er meteen misbruik van.’ ‘Waar slaat dat nou weer op?’ ‘Wie is Natas?’ ( BETRAPT ! ) Carmen blijkt een sms te hebben gelezen die hij heeft ontvangen van Natasja. Hij kan er niet meer onderuit komen. Ze heeft hem voor ‘m opgeslagen. Hij wordt rood en ziet dat Carmen gekwetst is. Ze huilt, en zegt dat ze het nog begrijpt ook. ‘Maar het doet me pijn te zien dat je blijkbaar alleen gelukkig kunt zijn als ik er niet bij ben. Ik weet ook wel dat ik niet meer zo leuk ben om mee samen te leven. Ik zou willen dat ik je weer gelukkig kon maken, maar het lukt me niet en daar word ik gek van. En chagrijnig. Dat wil ik niet. Ik wil geen naar wijf zijn.’ Uiteindelijk gaat het zo ver dat Carmen vraagt of het niet beter is om te gaan scheiden. ‘Nee. Ik wil niet scheiden.’ Zegt Stijn. Een nee hij wilt niet van haar af. Iets dat hij echt meent, iets dat hem raakt. Carmen stelt voor dat maar goed moet gaan nadenken of hij wel verder wilt, maar eerst gaan ze lol maken, eindelijk, na al die tijd! Ze zijn eerlijk tegen elkaar, Carmen biecht op dat ook zij 1 keer is vreemdgegaan. Stijn ook, maar vertelt niet alles, dit zou haar te veel kwetsen. Carmen baalt, maar accepteert het. Maar 1 ding moet Stijn beloven; Niet meer vreemdgaan, die paar jaar dat ze nog leeft. Dit beloof hij, maar diep in zijn hart weet hij dat dit onmogelijk voor hem is, hoe graag hij ook zou willen. 

Wel vertelt hij dit tegen Roos. Ze besluiten er mee te proberen te stoppen, de enige optie om dit door te zetten is elkaar niet meer te zien. Iets heel moeilijks, voor beide. 

Carmen heeft uitzaaiing, in de lever. Als ze niets laten doen, heeft Carmen nog maar 2 maanden te leven. Het enige wat ze nog kunnen doen is tijdrekken. Carmen gaat dood. Wanneer weten ze niet. Maar wat vast staat is dat Carmen dood gaat, aan de kanker. Het is een feit. Carmen heeft nog hooguit 1 jaar te leven. Haar dochter zal ze niet zien opgroeien. Ze zal nooit een bejaarde worden. Ze zal dingen moeten missen die ze graag nog had willen doen. Dat doet pijn, het is een grote schok. 

Carmen gaat door met de kuren, stel ze zou hier mee stoppen zal de tumor alleen maar groter worden. Stoppen is dus geen optie als ze nog een tijdje door zou willen leven. Carmen besluit door te gaan. 

Carmen heeft er vrede mee. Eindelijk heeft ze zekerheid; over een jaar is ze er niet meer. De toekomst zal niet langer meer onzeker zijn, het enige wat ze nu nog kunnen doen is iets moois maken van de laatste dagen/weken misschien wel maanden die ze nog heeft. En of ze dat doen; ze bedenken alle dingen die ze nog willen doen. Vakantie naar Ierland, Barcelona samen met Stijn. Een duur hotel met alles erop en eraan. Ook begint ze weer met roken. Longkanker erbij maakt nu toch niet meer uit. Dood gaat ze, dan kan ze beter nog even genieten van de tijd die ze nog heeft. 

Stijn wilt zich ook groot houden voor Carmen en zoekt hierdoor steun bij Roos. Ze komen weer in contact met elkaar. 

Doordat Carmen nu weet dat ze dood gaat, en hierdoor niet haar Luna zal zien opgroeien besluit ze een brief te schrijven aan haar. (Dit vind ik zelf heel mooi, dapper en goed dat ze dat doet!) 

Carmen is lid geworden van een praatgroep die ze Moeflon noemt. Ze praat dan met 5 vrouwen de hele middag over borstkanker. Ze hebben allemaal hen eigen verhaal, en net als zij, weten sommige ook dat ze het niet meer zullen redden. Carmen komt erachter dat ze een geweldige man heeft. ‘We hebben onze mannen vanmiddag rapportcijfers gegeven, hoe ze omgaan met het gegeven dat hun vrouw kanker heeft, of ze altijd meegaan naar het ziekenhuis, of ze er goed over kunnen praten, of ze lief blijven ondanks alle ellende.’ ‘En wat voor cijfer kreeg ik van jou?’ ‘Een acht.’ ‘Een acht?’ ‘Ja. Nu ik alle verhalen van de Moeflon heb gehoord, ben ik erachter gekomen dat je het toch niet zo heel slecht doet.’

Stijn gaat minder werken, alleen bij belangrijke dingen zal hij nog aanwezig zijn bij het bedrijf. Dit heeft hij besloten in overleg met Frenk. 

Samen doen ze de leukste dingen; Gaan op vakantie, nemen de beste hotels en het lekkerste eten. Ze genieten van de tijd samen. Ondertussen houdt Stijn Roos wel op de hoogte. Carmen gaat wel meer achteruit. Ze heeft weinig energie maar dit maakt de sfeer er niet minder om. 

Thuis in Amsterdam doen ze leuke dingen samen. Genieten van de tijd die ze nu nog hebben is het enige dat nog telt. Samen, maar ook met vrienden. Ze gaan ook samen op huizenjacht. Carmen hoopt hier nog te kunnen wonen met zijn drieën, Stijn liever niet. Hij wilt daar een nieuwe start maken, samen met Luna, stel Carmen zou hier overlijden dan zou hij hier elke dag weer mee geconfronteerd worden.

Er blijkt iets nieuws uitgevonden te zijn; een drankje. Ze stappen uiteindelijk over naar veel gezeur op een ander ziekenhuis. Het drankje biedt hoop, hoop op een paar dagen misschien wel weken extra. Het is ook nog eens pijnloos ook. Die vervelende kuren zijn voorbij. 

De belofte niet meer vreemdgaan lukt Stijn niet. Hij en Roos kunnen niet zonder elkaar. Ze houden van elkaar, maar Carmen laat hij niet vallen, nu niet, nooit niet! Hij zal zorgen, tot de laatste dagen, de laatste uren, de laatste minuten, de laatste secondes voor zijn lieve vrouw Carmen.

Carmen eet weinig, heel weinig. Ondanks dat, lijkt ze wel zwanger. De tumor blijkt weer actief te zijn. Ze gaan over op weer een andere kuur. Carmen moet nu vaker komen om de buik te laten aftappen. Zo maakt het leven iets makkelijker, met iets minder pijn als dit gebeurd is. 

Carmen heeft goede en slechte periodes. Het wisselt elkaar af. 

Stijn is in de war. Hij houdt van Roos maar ook van Carmen. Na een ruzie met Roos s’nachts rijdt hij boos weg, en krijgt een ongeluk. Hij moet na het politiebureau. Thuis biecht hij op tegen Carmen dat hij bij een meisje was. KLETS. Carmen slaat Stijn. Ze is woedend. 

Carmen gaat weg, tijdelijk bij Thomas en Anne wonen. Ze moet nadenken, heeft tijd voor zichzelf nodig. 

Roos merkt dat Stijn het gewoon niet meer trekt. Ze stelt voor om naar Nora te gaan. Nora is een vrouw die spirituele adviezen geeft. Het lijkt hem niets, dat spirituele gedoe.. 

Carmen is weer terug. Er is iets gebeurd dat haar aan het denken heeft gezet. Een vrouw van de Moeflon is van haar man af. Hij heeft haar in de steek gelaten. Carmen voelt zich verraden, maar beseft ook dat ze al zoveel met elkaar mee hebben gemaakt, het is nou eenmaal gebeurd en ze moeten verder.   

Een paar maanden terug hebben ze een au pair gevonden via een site. Zij komt uit Tsjechië en hadden niet verwacht dat zij Carmen nog zou zien. Ze is niet echt motiverend en lijkt het niet zo na de zin te hebben.

Carmen is vrolijk, ondanks haar misselijkheid en het idee dat de dood nu echt dichtbij komt.

De eerste Moeflon-vrouw overlijdt. Carmen is er stuk van. Ondanks dat het alsmaar slechter gaat met Carmen vieren ze wel de verjaardag van Stijn en Luna. De achteruitgang is goed te zien. De moeder van Carmen heeft haar 3 weken niet gezien, maar schrikt toch even als ze haar zieke dochter ziet.

Carmen verliest haar kracht en wordt alsmaar zwakker… 

Er volgt een afspraak bij de dokter. Hier krijgen ze ontzettend slecht nieuws waar ze al voor vreesde; De tumormakers gaan we omhoog, de strijd is gestreden. 

Stijn vindt dat spirituele gedoe maar niets, toch maakt hij een afspraak bij Nora, met succes! Hij wordt geraakt door haar woorden, en beseft dat ze niet ‘zomaar’ iets zegt. Het helpt hem, hij is open en verteld zijn frustraties en strubbelingen. Ook verteld hij over de verhouding. Hij weet niet wat hij moet doen. ‘ze weet het wel. Ze weet het allang. Maar ze gaat het niet vragen, ze wist al hoe jij was. Beter dan jijzelf. Sinds kort heeft ze er vrede mee.’

Ze zegt dat hij Roos niet voor niets is tegen gekomen terwijl Carmen zo ziek was, het was nodig. Hij twijfelt over Carmen wel blij met hem is. Hij is nooit trouw geweest en leed zo’n losbandig leven. ‘Zonder jouw vermogen om luchtig te leven had ze haar ziekte nooit kunnen dragen, voel je niet schuldig. Ze is heel blij met je. En je hoeft je niet te schamen voor je zwakheden. Carmen is klaar hier, jij nog niet. Zij heeft diep vanbinnen al vergeven, maar nu moet jij haar nog steunen. Zet alles aan de kant en verzorg haar met alle liefde die je in je hebt.. Carmen houdt zielsveel van je. ZE wil door niemand anders worden gesteund, ik zou zo meteen rechtstreeks naar huis gaan. Het begint sneller dan je denkt. Zorg dat je er bent als het gebeurt, ze zal je er heel dankbaar voor zijn. En jijzelf ook. Nu krijg je de kans om je vrouw terug te geven wat je al die jaren van haar gekregen hebt..’ 

En of hij dit advies gaat opvolgen! 

Carmen gaat achteruit, de zin van het nog leven lijkt soms ver te zoeken. ‘Euthanasie’ komt ter sprake, een contract wordt getekend. Stel, ze wil echt niet meer, dan zal ze zelf willen kiezen wanneer het einde van haar lijdensweg is… 

Elke ochtend doen Carmen, Stijn en Luna een groepsknuffel. Frenk maakt er een foto van, ter herinnering. Het ontbijten doen ze nu op de kamer van Carmen. Ze geniet hier van.

Vrienden en familie kiezen er voor om tijdelijk bij ze in huis te gaan wonen. Zo zullen ze de laatste dagen van Carmen nog meemaken.

Roos blijft Stijn steunen. Ze hebben nog steeds een verhouding. (Zij is uiteindelijk ook op de begrafenis) 

Stijn wilt Carmen nog de kans geven te vragen naar zijn vreemdgaan. Ze vindt het goed zo.

Nadat ze het hele bed heeft onder geplast is ze er klaar mee. Ze vindt het genoeg geweest, ze besluit dat ze euthanasie wilt.

Er wordt een schema opgesteld van alle mensen die afscheid komen nemen. Huilend verlaten ze de kamer van Carmen met de gedachte dat het zo wel beter is. Er worden dingen verzameld aan herinneringen over Carmen. Iedereen schrijft mooie dingen op. Dit komt in een doos, voor Luna. De datum is gepland wanneer haar laatste dag op aarde is. Het komt alsmaar dichter bij. Stijn maakt een film. Een film van het nieuwe huis met haar dierbare erop. Ze heeft al die tijd het huis niet afgezien, het enige dat ze heeft gezien is de kamer waar ze nu al dagen licht. Ze vindt het prachtig geworden! 

Dan komt het aller aller aller verschrikkelijkste; afscheid nemen van Luna. (Hierbij moest ik huilen, wat erg!!!) Wetend dat je haar nooit naar de middelbare school ziet gaan. Wetend dat je haar nooit zal zien trouwen. Wetend dat je er niet voor haar zou zijn als ze je nodig heeft. Wetend dat zij straks geen moeder meer heeft.. 

Carmen dringt het glaasje, het glaasje waar dé vloeistof inzit. Het duurt lang voordat ze het opgeeft. Uiteindelijk krijgt ze een spijt, waarmee haar leven voorgoed voorbij is. 

‘Haar moeder, haar dochter, hun vriendin, mijn vrouw is dood.’ 

3. Over de auteur

De schrijver Kluun is geboren in Tilburg op 17 april 1964. Hij had een marketing bureau,  maar nadat ‘Carmen’ die in het echt Judith heet overleed, vertrok hij samen met ‘Luna’, die in het echt Eva heet, naar Australië.

Kluun is columnist bij de krant ‘de Pers’ en in de ochtendshow van Giel Beelen op 3FM. Ook is hij nog op tv te zien bij onder andere het programma; De Nationale IQ Test. Hierbij eindigt hij met een score van 127 op een gedeelde 7^e plaats.

Later ontmoet hij een nieuwe vrouw; Natalie. Hiermee kreeg hij nog 2 kinderen; Roos en Lola. In 2011 is hij gescheiden. 

4. Over het boek

Op de voorkant van het boek staan witte schoenen afgebeeld. Deze had ‘Carmen’ aan in de kist. In het boek staat niet echt of het aan iemand opgedragen is. Zelf dat ik van wel, aan ‘Carmen’. Ik denk dat hij daarbij zichzelf ook heeft geholpen met het schrijven van zijn boek bij het verwerken van het overlijden van zijn vrouw. Ook omdat je in het boek las dat hij niet echt een prater is, kan schrijven soms een goede uitlaatklep zijn voor iemand. De belangrijkste plaatsen die voorkomen in het boek is natuurlijk het ziekenhuis. Hier krijgt ze de behandelingen die uiteindelijk jammer genoeg niet aanslaan. Ook hun huis is natuurlijk belangrijk. In dit boek zijn zo ook nog een keer verhuisd maar bij beide heeft het een geschiedenis. Samen hebben ze daar natuurlijk zoveel meegemaakt! De schrijver heeft die plaatsen niet gekozen, het is namelijk een autobiografie. Hij heeft dit allemaal meegemaakt! Het verhaal is geschreven vanuit ‘Stijn’ zijn perspectief. Je weet hoe hij zich voelt en hoe hij over bepaalde dingen denkt. Het verhaal heeft een geslote einde. ‘Carmen’ heeft gevochten tot het einde, maar heeft het helaas niet overleefd. 

Dit boek heeft in 2006 ‘Publieksprijs voor het Nederlands boek’ gewonnen. Ook is dit boek inmiddels verfilmd. Deze film wordt nog steeds gedraaid. Zelf heb ik hem nog niet gezien. Wie weet in de toekomst wel …

5. Leeservaringen

Onderwerp

Het onderwerp van het verhaal interesseert me zeker! Het is natuurlijk verschrikkelijk als je te horen krijgt dat je kanker hebt. ‘Kanker’ is een groot woord, je denkt hierbij gelijk aan de dood. Gelukkig is het niet in alle gevallen zo dat je overlijdt, helaas bij ‘Carmen’ wel. Ik ben hierdoor wel aan het denken gezet, want pfoeh wat een heftig verhaal! Al zo ontzettend jong sterven, verschrikkelijk! Doordat het boek ook verfilmd is, deze film heb ik niet gezien, en het natuurlijk een ontzettend bekend verhaal is dat rond gaat, had ik er wel een beeld bij. Maar het heeft me zeker geraakt, meer dan dat ik dacht! Van te vore dacht ik echt ‘Hoe kun je je vrouw zoiets aan doen? Vreemdgaan terwijl ze bijna dood gaat?’ toch heb ik er nu wel meer begrip voor gekregen. Hij zat natuurlijk ook in een moeilijke situatie en wist niet goed hoe hij daar mee om moest gaan. Ik vind het uiteindelijk toch knap hoe hij het weer heef opgepakt, daar heb ik zeker respect voor!

Gebeurtenissen

Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen waardoor het mij blijft boeien. Dit boek had ik al binnen 2 dagen uit, omdat het verhaal me bleef boeien. Het verhaal heeft ook een goed tempo, niet te snel en ook niet te langzaam. Onderwerpen die echt belangrijk zijn, worden goed besproken. Het hele verhaal is natuurlijk heftig, maar wat mij het meest geraakt heeft, is het afscheid nemen van ‘Luna’. Hierbij moest ik echt even een traantje weg pinken, want je leeft met het lezen echt met iemand mee. Wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest! Gelukkig zijn de gebeurtenissen niet herkenbaar. Zelf heb ik wel een opa die niet zo lang geleden gehoord heeft dat hij prostaatkanker heeft. Gelukkig is hij geopereerd en gaat het al een stukje beter. Maar op het moment dat je dat hoort, schrik je wel even! 

Personages

De hoofdpersoon, Stijn, gaat zeker voor mij leven. Je weet natuurlijk hoe hij denkt over bepaalde dingen, en soms had ik ook echt medelijden. Hij heeft  het ook niet makkelijk gehad! Gedachtes kon ik goed begrijpen, hoe vertel je je dochter dat haar moeder dood gaat? Stijn is, ondanks zijn fouten, zeker een held. Iedereen maakt fouten, de een erger dan de ander, maar ga er maar aan staan; een vrouw steunen die dood gaat en wetend dat je zult achterblijven met een dochtertje. De uitspraak; ‘Ik vind het wel jammer dat je dood gaat, mama,’ heeft zeker iets met mij gedaan. Zelf heb ik mijn moeder gelukkig nog, maar ik zou echt niet zonder haar kunnen. Zij zal nooit echt ervaren hoe haar moeder is geweest.

De beslissing euthanasie vind ik erg dapper. Ik begrijp het, maar die keuze maken lijkt mij ontzettend moeilijk!

Bouw

De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar. Het is zeker te volgen. Van te voren wist ik al dat ‘Carmen’ dood zou gaan, alleen wist ik niet wanneer. Het was voor mij dus ook verassend. Het verhaal bevat geen meerdere tijdlijnen. Het verhaal heeft wel tijdsprongen, er wordt niet van minuut tot minuut verteld. Het slot vind ik mooi ondanks het droevige einde. 

Taalgebruik

Ik vond het verhaal in het begin wel lastig om te lezen. Het bevat soms woorden die ik niet begreep. Deze woorden vroeg ik dan aan mijn moeder of zocht ik op in het woordenboek. Langzamerhand kom je steeds meer in het verhaal waardoor je dingen beter begreep. Het verhaal bevat zeker beschrijving, bijvoorbeeld tussen bepaalde relaties van personen onderling. Ook bevat het verhaal heel veel dialogen. Dit hoort er zeker weten bij! 

6. Verwerkingsopdracht

Als verwerkingsopdracht kies ik: Beschrijf wat het probleem van de hoofdpersoon is, hoe deze in de loop van het verhaal verandert en hoe het staat met dit probleem aan het eind van het verhaal.

Het probleem van Stijn is dat hij niet goed om weet te gaan met de situatie. Hij volgt hierdoor naar zijn werk en het uitgaan. Ook heeft hij een verhouding waar hij maar geen afstand van kan nemen. Roos merkt dat hij het zwaar heeft. Zij is zijn steun en toeverlaat. Roos raadt Stijn aan naar Nora te gaan, een spirituele vrouw. In het begin vindt hij dit niets, maar uiteindelijk raakt het hem wel. Het wordt hem duidelijk dat hij er juist dan in de moeilijke tijd voor zijn vrouw moet zijn. Hij neemt het advies mee en zorgt met alle liefde voor zijn vrouw tot de laatste secondes. Zij is hem dat dankbaar, en hij is blij dat hij dit voor haar heeft kunnen doen! 

Dit boek liet me vooral beseffen dat ik eigenlijk stiekem toch wel in een zorgeloos paradijsje leef!