Fictiedossier ‘Chatroom’

1.  ZAKELIJKE GEGEVENS

1. De titel van het boek is :’Chatroom’.
2. De naam van de auteur is ‘Helen Vreeswijk’.
3. Het is een Belgische uitgeverij genaamd; Manteau. De eerste druk van het boek was in oktober 2007, de vierde druk was in oktober 2008. Het boek heeft 326 bladzijdes.

2.  SAMENVATTING VAN HET BOEK

Floor Kloostermans en Marcia Janssens leren elkaar drie jaar geleden op het Henningscollege kennen. Sindsdien zijn ze beste vriendinnen. Floor is een 15-jarig onzeker en onhandig meisje. Ze is enigs kind en haar ouders, Pauline en Sjon Kloostermans, hebben een eigen bakkerszaak. De band met haar ouders is erg goed.

Marcia is ook een 15-jarig meisje. Ze heeft een broertje Ben en een broer Thomas. De moeder van Marcia, Mevrouw/Rina Janssens, heeft de laatste jaren vaak last van migraine (hoofdpijn), is vaak chagrijnig en snel geërgerd. Meneer/Willem Janssens heeft een drukke baan en is vaak om half 6 thuis. Hij sluit zich dan op in zijn werkkamer, ook wel zijn domein genoemd. Het is dan ook verboden voor familieleden in deze kamer te komen. Na het eten blijft hij vaak op de bank hangen, kijkt het journaal en gaat dan snel weer naar zijn werkkamer. Erg veel contact heeft Marcia niet met haar ouders. Er is dan ook vaak ruzie thuis en vooral geen orde. Tussen Meneer en Mevrouw Janssens is geen goede band, ze staan op het punt om te gaan scheiden. Een fijne thuissituatie heeft Marcia niet.

Marcia is erg actief op het internet en zit dan ook vaak achter profielsite’s. Ze spoort Floor aan om ook een profielsite aan te maken. Na lang aandringen en een goede boost van zelfvertrouwen, maakt ook Floor een profielsite aan. Ze veranderen hun naam en leeftijd en passen hun uiterlijk aan. Marcia heeft al een paar keer contact gehad met ene Erik. Ze gaat zelfs zo ver om uit haar kleren te gaan, Floor vindt het allemaal maar raar, maar Marcia heeft er totaal geen problemen mee, ‘ gewoon voor de lol’ . Algauw stromen er berichtjes binnen in Floor haar chatbox, waaronder een bericht van een bekend modellenbureau ‘Make it’, die haar een aanbod doet voor een fotoreportage voor een jongeren magazine. Ze vertelt het aan haar moeder die al snel enthousiast is. Ze mailt terug dat ze geïnteresseerd is in het aanbod en dat ze een vriendin heeft (Marcia) die ook wel interesse heeft. Teunis Johannes Moersel, die zich voor doet als Hans Groesbeek, de baas van het bekende en goedlopende modellenbureau ‘Make it’, mailt terug dat het goed is. Ze maken snel een afspraak voor een auditie. Naar schooltijd wordt de afspraak gepland, er zou een mannequin aanwezig zijn die allerlei tips zou kunnen geven. Marcia vertelt er thuis niets over, ‘ ze zullen toch alleen maar negatief reageren’. Op de afgesproken plek komt al gauw een vrouw aan lopen, ze stelt zich voor als Sabrina Netten. Ze poseren, krijgen tips en uiteindelijk zit het erop. Ze krijgen dinsdag 19 juni de uitslag via de mail. Thuis heeft Marcia niemand om het goede nieuws te delen, toch twijfelt ze even, iedereen is in een goede bui, maar net op dat moment verandert de sfeer, Meneer Janssens wil scheiden. Er volgt een ruzie. De hele dag is verpest.

Later krijgen ze het bericht dat ze niet door zijn, Marcia is er kappot van.

Totdat Floor haar kamer binnen loopt en hardop de mail voorleest dat ze toch gekozen zijn, ze zijn zo blij. Ze bellen gelijk op en plannen een nieuwe afspraak; zaterdag 10.30 op het perron in Elst. ‘Sabrina’ staat ze al op te wachten en al gauw zitten ze in de auto op weg naar de studio waar de foto’s gemaakt zullen worden. Onderweg vertelt ‘Sabrina’ allerlei verhalen over haarzelf en haar modellen carrière, en vraagt ze allerlei dingen. ( Dat doet ze express, om Floor en Marcia af te leiden, zodat ze niet op de weg letten. ) Na een halfuur waren ze eindelijk bij de studio, op het industrieterrein.

Als ze binnen zijn gekomen is het de bedoeling dat ze een formulier invullen, ze spreken af niet te liegen over hun leeftijd. ‘Hans Groesbeek’ doet alsof het veel uit maakt, hij zou zijn vergunning kwijt kunnen raken, 15 jaar was te jong. ‘Sabrina’ schiet de meisjes te hulp, ze veranderen het weer in 17, de make-up wordt gedaan en afspraken worden gemaakt; Ze mogen niet bij elkaars shoot kijken, geen telefoontjes plegen en niet met elkaar praten over hoe alles is verlopen. Marcia was de eerste die mocht beginnen met poseren, ze hebben allerlei opmerkingen en uiteindelijk staat ze in een bikinibroekje en een shirt. Het is allemaal geen probleem, vindt Marcia, ze heeft er totaal geen moeite mee. Haar shirt wordt opgestroopt en ze moet verschillende poses aan houden, ze haalt de ene compliment naar de andere binnen, ze gloeit van trots. Na een kwartier was Floor aan de beurt, Marcia had pauze. Floor was hartstikke zenuwachtig en schrok toen Marcia in een bikinibroekje met een opgestroopt shirt liep, Marcia moedigde haar aan, en Floor stapte onzeker op ‘Hans Groesbeek’ af. Ook zij kreeg allemaal complimentjes. Snel daarna moest ook zij zich omkleden, ‘Sabrina’ deed met haar mee, maar zij ging half naakt op de foto, Floor vindt het allemaal maar raar en wordt alleen maar onzeker. Maar ‘Sabrina’ maakt er maar een grapje van, er gebeuren dingen die zij niet wilt. Ze houden pauze en ‘Sabrina’ komt met een voorstel om meisjesondergoed te gaan showen, Marcia wilt graag maar Floor weet het niet. De opdracht gaat alleen door als ze allebei willen, Floor doet het voor Marcia tegen haar wil in. Uiteindelijk staan ze bijna naakt te poseren, en het wordt Floor teveel, Marcia daar in tegen vindt het allemaal maar normaal. ‘Hans’ houdt op met fotograferen en staan voor de keuze; doorgaan of stoppen? Marcia wilt heel graag door, maar Floor wilt het liefst stoppen, maar gaat toch door voor haar vriendin. Tegen haar wil in doet ze dingen die ze anders nooit zou doen. Het wordt Floor teveel en wil niet meer verder, iets in haar zegt; ‘ wat doe ik hier?’. Ze negeert het. Dan wordt het Floor teveel, ze zegt dat ze het raar vindt en waarom zouden ze naakt moeten poseren, het gaat toch om ondergoed dat geshowd moet worden? Ze wilt naar huis, ze raakt in paniek en neemt Marcia daarin mee, ze doen snel het ondergoed weer aan. Er wordt een pauze ingelast. Hij stelt ze gerust en geeft ze een glaasje vruchtensap. Ze gaan door met foto’s maken en ondertussen vult ‘Sabrina’ het glas weer met vruchtensap, maar wat ze niet weten is dat ze er ook wat anders in doet, iets dat daar niet in hoort, GHB. Ze zouden door de GHB seksueel opgewonden raken en daardoor makkelijker over hun grens gaan. 1 millimeter te veel in het drankje, en je kon in coma raken. Hoeveel zou Hans in het eerste glaasje vruchtensap hebben gedaan? Een paar druppels vloeistof zou dat genoeg zijn? 

‘Hans’ en ‘Sabrina’ rijden op de snelweg, het is slecht weer. Sabrina is ongerust. hoe kon ze het zover laten komen, twee bewusteloze meisjes, ze zijn nog zo jong. ‘Hans’ rijdt, en ‘Sabrina’ houdt ze in de gaten.

Ze komen uit bij een bushokje. Hij checkt of er niemand is en doet dan het achterportier open en tilt het slappe lichaam van Floor uit de auto en legt haar neer achter het bushokje, ‘Sabrina’ tilt haar overeind tegen het bushokje, ze doet de rits dicht, ze mogen geen kou vatten. Hans liep ondertussen terug naar de auto en sleept Marcia achter zich aan de auto uit, Marcia protesteert kreunend, en hij laat haar vallen op de grond naast Floor. ‘Hans’ wil zo snel mogelijk weg maar Sabrina tilt nog snel het lichaam van Marcia omhoog tegen het glas van het bushokje aan. ‘Hans’ is nerveus. Hij wilt snel weg rijden maar komt dan tegen een paal aan naast het wachthuisje. Snel keert hij om de weg op, hij moet zo snel mogelijk weg zijn. 

In Marcia’s hoofd is het een chaos, ze heeft het gevoel in een tunnel te zitten, haar vader die haar opwacht aan het einde van de tunnel, ze ziet kleine filmpjes terug, zichzelf en een naakte man die foto’s maakt, wat moest hij van haar? Ze denkt dat ze opgesloten zit in een tunnel, maar dan komt haar vader, ze is opgelucht maar dan ontwijkt hij haar hand, hij laat haar in de steek. 

‘ Rot op! Blijf met je poten van me af.’  Ze hoort een vrouwenstem en heeft geen idee waar ze nu eigenlijk is, ze is zo in de war dat ze niet meer weet wat de realiteit is. ‘Ik wil naar huis’. ‘ Wat is je naam?’ ‘Marcia’. 

Geert en Riet de vogel zijn een 75-jarige echtpaar. Geert is ongeduldig en snel zenuwachtig, Riet is een chaoot, ze moet alles nog doen op het laatste moment, ze is bezorgd en erg gecontroleerd, ze wilt zeker weten dat dingen zijn gedaan.   

Riet en Geert de vogel zijn op weg naar het bushokje, want ze gaan naar hun zoon Pim om kennis te maken met zijn nieuwe vriendin.

Geert wilt graag op tijd komen bij het bushokje, want stel ze zouden de bus missen, maar Riet kan het tempo niet bijhouden. Nog een paar honderd meter en ze zijn bij het bushokje, maar dan komt de bus eraan, en rijdt zo het bushokje voorbij.

Geert kijkt geërgerd Riet haar kant op. Hij wilt boos worden maar stopt dan ineens, hij ziet iets, Riet kijkt mee in zijn richting. Twee meisjes die tegen het bushokje aan liggen, in de kou. Ze vragen zich af wat ze daar aan het doen zijn, maar hebben geen vermoede van wat er echt aan de hand is. Riet vertrouwt het niet en probeert contact te maken met de meisjes.

Geert gaat kijken op aandringen van Riet. De meisjes lagen er inderdaad wat vreemd bij, vond Geert. Geert stelt vragen maar Floor houdt haar ogen dicht. Geert hurkt naast Marcia neer en legt zijn hand op haar schouder. ‘Rot op’.

Geert denkt dat ze straalbezopen zijn en loopt weg. Nu loopt Riet er naar toe, ze vraagt of ze gedronken hebben; ‘ik wil naar huis’. ‘Wat is je naam’ vraagt Riet, ‘Marcia’. Geert en Riet weten niet goed wat ze moeten doen. Ze wisten dat ze niet van hier kwamen want anders hadden ze hen wel herkend, ze zagen dat er iets vreselijks was gebeurd met de meisjes, maar wat? Op Riet haar bevel pakte Geert haar mobiel, hij belt de politie. Geert geeft geërgerd antwoord op de vragen, maar algauw zijn de patrouillewagen (een soort van politiewagen, die kijkt of er iets aan de hand is) en de ambulance onderweg. 

Riet en Geert werden ondervraagt door de politie over informatie wat ze wisten.

Floor en Marcia werden onderzocht. Floor reageerde al snel op een lampje maar voelt zich erg beroerd. Waarom moesten ze haar nou zo nodig wakker maken? Floor kreeg het nog kouder, viel in slaap en werd op een brancard getild en kreeg een dikke deken over zich heen. 

Er komt een onderzoek om te kijken wat er met de meisjes is gebeurd, wanneer, waarom en door wie? Allemaal vragen waar ze antwoorden op moeten vinden.

Rechercheur Van Buren leidt dat onderzoek, hij heeft al 25 jaar dat beroep. Hij doet dat samen met een team. Rechercheur/Rob Van Buren is een gescheiden man en vader. Hij is een doorzetter, want ookal krijgt hij tegenslagen in zijn beroep, hij gaat toch door om uit te zoeken wat er precies is gebeurd. Hij is tactisch door met een omweg toch de waarheid te vinden, door ‘de dader’ te betrappen. 

Ze onderzoeken Floor en Marcia’s tas, en proberen erachter te komen wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wie hun ouders zijn. Als de ouders zijn gevonden krijgen ze goedkeuring de meisjes te laten onderzoeken of ze drugs in hun lichaam hebben. Dat moet binnen een paar uur gebeuren anders zijn drugs al uit het lichaam verdwenen. 

De ouders van Marcia en Floor waren ondertussen gekomen bij het ziekenhuis, er werden dingen verteld waar ze mee bezig waren en er werden vragen gesteld: wat gingen ze ‘de’ dag doen? Floor had het wel verteld aan haar ouders dat ze naar een modellenbureau gingen maar Marcia niet, mevrouw Janssens was verbaasd en schaamde zich. Waarom had Marcia dat niet verteld? 

Floor wordt wakker van een nachtmerrie, ze heeft gedroomd over de dingen die zijn gebeurd. 

Wat ze weten van de meisjes is dat ze GHB in hen lichaam hebben, ze zijn seksueel misbruikt en ze zijn opgehaald van het station uit Elst door een medewerker van het bureau.

Verder in het boek gaan ze naar de ‘echte’ Hans Groesbeek. Ze ondervragen hem en komen erachter dat hij er niets mee te maken heeft, hij kan dat bewijzen doordat hij op dat moment, dat de meisjes zijn misbruikt, in Parijs was. Hij wil graag meewerken in het onderzoek door zijn computer en bedrijf beschikbaar te stellen, zodat ze misschien meer informatie krijgen over het onderzoek. 

Door meer duidelijkheid te krijgen over Marcia en wat ze allemaal doet, gaan ze haar kamer onderzoeken. Uiteindelijk komt het er op neer dat de ouders van Marcia helemaal niets van haar weten. Ze zien een foto hangen van een jongen met een bloot bovenlichaam, wie is deze jongen? Ze nemen de computer mee, want ze hebben daar naaktfoto’s gezien van jongens. Ze gaan onderzoeken wie het zijn op het bureau. 

Rechercheur Van Buren en zijn team gaan ook een kijkje nemen in Floor haar kamer, ze vinden daar een fototoestel met foto’s van Floor die zijn gemaakt door Marcia en gebruikt voor haar profielsite. Ook bij Floor nemen ze de computer mee voor onderzoek. Ze komen er achter dat Floor ander ondergoed aanheeft, dat niet van haar is. Floor heeft twee de zelfde onderbroeken en 1 daarvan had ze aan op die dag, die is nu weg, voor onderzoek gaat het andere onderbroek mee naar het bureau, wie weet helpt dat bij hun onderzoek… 

Ondertussen dat het onderzoek loopt, staat het in de krant. ‘Sabrina’ leest het en heeft enorm veel spijt, ze belt haar man op, doet de vuurkorf aan en verbrandt haar pruik, kleren en het aantekenschriftje, deze gebruikte ‘Hans’ voor aantekeningen over de meisjes. Alle sporen werden gewist. Niemand mocht erachter komen dat zij dat hadden gedaan, stel je voor, zoveel jaar in de gevangenis, we hebben drie kinderen wie gaat daar dan voor zorgen? 

Floor was er goed genoeg aan toe om verhoord te worden. Ze verteld over de mail en de telefoongesprekken met ‘Hans Groesbeek’. Ze gaf omschrijvingen en schatte de leeftijd. Rechercheur Van Buren liet een foto zien van de ‘echte’ Hans Groesbeek, deze kwam Floor niet bekend voor. Wat Floor nog weet is dat de auto een vierkant model is met vier deuren. De kleur was groen. Over de route weet ze dat er een McDonald’s was ze zag namelijk de letter M, door het raam aan haar kant. Het pand waar de foto’s gemaakt zijn stond in een woonwijk, het parkeerterrein van de studio lag achter een kantoor, een kantoor met veel ramen. Ze weet zich nog te herinneren dat er onder het pand waar de foto’s zijn gemaakt een meubelzaak was. Het rook daar naar verflucht, vis, baklucht, benzine of hout? Ze weet het niet precies. Om bij de studio te komen moest je een ijzeren trap op, je kwam dan uit op een klein plateautje voor de deur. Het pand had twee ramen en geen onderburen, er hing een blauw rolgordijn voor de ramen. Vanbinnen was het een grote ruimte, er stond 1 stoel, het had een make-uphoekje en daarom heen stond een scherm. Er hingen foto’s van modellen en er stonden kledingrekken en kasten langs de muur, er was een keukentje en een bureau met een computer.

 Floor vertelt hoe het is gegaan en wat er is gebeurd. Ze gokt dat er ongeveer driehonderd foto’s zijn gemaakt. Ze weet nog dat ze wat drinken kreeg en daar wat ze draaierig en misselijk van, vanaf dat moment weet ze alleen nog kleine dingen die er met haar gebeurd zijn. 

Marcia werd ook verhoord, het leek haar allemaal niet te boeien, zo emotieloos beantwoorde ze de vragen. Ze wist nog dat Sabrina een gouden trouwring droeg. Zij dacht dat de auto waarin ze vervoerd zijn zwart was. Over de route wist ze nog dat ze een reclamebord waren tegengekomen met daarop een zilvergrijze auto, een benzinepomp had ze onderweg ook gezien. Marcia vertelde over de dingen die er waren gebeurd. Het verhoor kwam erg overeen met wat Floor vertelde. Naar de derde drinkpauze werd het ook voor Marcia wazig. 

Door deze informatie, computers en telefoontjes kon het onderzoek verder gaan. De mailtjes konden ze terug vinden van het modellenbureau en het telefoonnummer dat ze hadden gekregen van ‘Hans’ was terug te vinden in de mail en in de telefoon van Marcia. Ze onderzochten dingen zoals het proberen af te luisteren van de dader via zijn telefoontjes en als er dan contact was geweest met andere mensen, konden ze zo erachter komen wie de dader was. Ze onderzochten een kaart waarop alle McDonald’s weergegeven waren in Gelderland (want de meisjes waren op gehaald op het station in Elst, en Elst ligt in Gelderland) de treinstations en de bushalte waar de meisjes zijn gevonden. 

Het team gaat met de auto onderweg naar de A325 richting een McDonald’s die was weergegeven op de kaart, misschien vinden ze het reclamebord. Maar dat gebeurt helaas niet. 

De officier van justitie had toestemming gegeven om het telefoonnummer van ‘de dader’ te mogen afluisteren, wie weet krijgen ze meer informatie? Ondertussen hadden ze de videobeelden van het station Steenburg bekeken en gezien dat de meisjes om 09.05 op de trein waren gestapt. 

Het team was langs het hoofdbureau van het Streekvervoer West gereden en hadden het rooster bekeken om te kijken wie er die dag dienst had. Er waren vier mensen, 1 iemand kon nog herinneren dat er een zwarte auto ergens achteraf had geparkeerd, hij viel erg op want de hele parkeerplaats was leeg geweest, erg verdacht dus. Ze hadden ook een buschauffeur ondervraagt en deze gaf aan dat hij een zwarte vierdeurs auto had gezien, deze had er van 10.15 tot 10.30 gestaan. Er zaten een man en een vrouw in met lange donkere haren. 

Ze komen erachter dat de mailtjes die zijn verstuurd, verzonden zijn uit internetcafés daardoor kunnen ze niet erachter komen waar ‘de dader’ woont. Wel weten ze dat het uit een internetcafé is uit Wageningen en Rhenen, ook dit wordt gemankeerd op de kaart.

Er zijn naaktfoto’s gevonden op Marcia haar  computer, van haarzelf en van een jongen; Erik. Ook heeft ze contact met Ruud. Hij stuurt haar regelmatig seksuele mailtjes. Wie zouden Erik en Ruud zijn, en wat willen ze van haar? 

Ondertussen is ‘Hans’ bezig met het samenstellen van een cd-rom waarop de naaktfoto’s te zien zijn van Floor en Marcia. De tijd begint te dringen want stel je voor de foto’s komen op het internet terecht… 

Marcia en Floor zijn weer thuis. Floor probeert contact te maken met Marcia via de telefoon, maar wilt Marcia dat wel?

Marcia ergert zich dood aan haar moeder, hoezo doet ze nu wel in een keer zo aardig, ze had zo vaak verlangd naar een lieve glimlach, een paar lieve woordjes. En dan moet er wat ergs gebeuren voordat ze krijgt wat ze wilt, en dan nog willen praten ook, wat kan haar het nou schelen wat er is gebeurd, ‘ik ben het maar, 1 van je monsterlijke kinderen’. ‘laat me met rust. Waarom zou ik je wat vertellen? Het interesseert je toch niks. Dat heeft het nooit gedaan, dus waarom nu wel?’ 

Contact maken met Floor durft Marcia niet. Wat moest ze zeggen? Het was allemaal haar schuld. Zij had Floor aangespoord een profielsite aan te maken en van het een kwam het ander. Marcia stelt zichzelf allemaal vragen, wat zou Floor nog herinneren van ‘de’ dag?

Ze wilt graag met iemand praten, Erik? Of kan ze die eigenlijk wel vertrouwen?Was hij wel die jongen die hij zegt te zijn? Wat weet ze eigenlijk over hem, helemaal niets. Hij zegt haar leuk te vinden, hij houdt van haar, maar is dat wel zo? Hij woont in Antwerpen kilometers van haar vandaag, hun relatie zou waarschijnlijk toch niets worden. Misschien is het beter dat ze het contact met Erik verbreekt. Ze loopt naar haar kast, pakt de foto, verscheurt hem en gooit hem in de prullenbak. 

De dokter had verteld aan mevrouw Kloostermans dat er twee mogelijkheden waren; Floor was door de GHB knock-out geraakt en heeft daardoor niets van de seksuele handelingen meegekregen, of ze had de waarheid diep weggestopt en probeerde die te negeren. Praten was het advies geweest om erachter te komen wat de juiste mogelijkheid was. Mevrouw Kloostermans deed wat de dokter zei maar Floor wilde alleen maar met Marcia praten. Ze konden elkaar misschien aanvullen, steunen en helpen. Ze had Marcia niet meer gesproken. 

Het telefoonnummer dat ‘Hans’ gebruikte om te communiceren met Marcia en Floor wordt alleen daarvoor gebruikt, hij heeft verder met die telefoon geen contact. De auto waarin Floor en Marcia zijn vervoerd is een donkerblauwe Daihatsu Applause, deze auto komt uit het jaar 1999, 2000 of 2001. Ze gaan alle mensen die met deze auto rondrijden onderzoeken of zij er wat mee te maken hebben. 

Rechercheur van Buren was toevallig bij de Macdonald. Hij had daar wat gehaald en was op de terugweg, toen hij in een keer het reclamebord zag waar ze het over hadden. Het was ook nog bij de Macdonald, als dit geen toeval kon zijn?

Hij belt zijn collega en verteld het goede nieuws, het reclamebord op de A15. Zij verteld hem dat er 932 Daihatsu Applause rond rijden in Gelderland, dat wordt lang zoeken… 

De computers van Marcia en Floor zijn onderzocht en wat vooral opviel was dat ze allebei contact hadden gehad met Ruud uit Haarlem, Ruud Zwartjes. Hij wou dan ook vaak dat ze uit de kleren voor hem gingen, en dat vroeg hij op een vrij agressieve manier. Ruud zegt dat hij 18 is en woont in Den Haag. Hij heeft het mobiele nummer van Marcia en Floor. Hij wordt verdacht. Ze gaan hem een bezoekje brengen. Ook de vriend van Marcia werd verdacht. Ze zetten een tap op de nummers van Ruud Zwartjes en de vriend van Marcia (Erik) zodat ze beiden afgeluisterd kunnen worden. 

Floor heeft ook veel contact gehad met Dude17, hij woont in Ede, en op het adres staat een gezin van ouders met drie kinderen, ook hen zijn verdacht. 

De dader heeft de mailtjes gestuurd in internetcafés. Deze internetcafés, waar de dader is geweest, liggen in Rhenen en Wageningen. De plaats Rhenen ligt in Utrecht, daarom trekken ze de provincie Utrecht ook nog erbij. 

Ruud zwartjes had in zijn verleden al twee jaar in de gevangenis gezeten en daardoor nog verdachter. Ze gingen hem verhoren. Hij zag er onverzorgd uit en was geen 28 wat hij tegen de meisjes had gezegd, maar 38.

Hij leek totaal niet op de man wat de meisjes hadden omschreven.

Ze verhoren hem en hij verteld dat hij op ‘ het’ moment in Duitsland was, ze bellen zijn zus om te controleren en zij bevestigd het. 

Ze concentreren zich  nu vooral op de mensen die met de meisjes contact hadden via de chat site de verdachten zijn nog steeds; Dude17, Ruud Zwartjes en Erik (de vriend van Marcia) 

Erik uit Antwerpen werd verhoord, hij gaf antwoorden op vragen en ze kregen niet de indruk dat hij wat met deze zaak te maken had. 

De enige die nu nog verdacht waren zijn; Ruud en het gezin uit Ede.

Ruud leek alleen niet op de man ‘Hans’ die de meisjes hadden omschreven daarom besloten ze zich meer te richten op het gezin uit Ede, misschien hebben die er wat mee te maken? 

Wat ze weten van het gezin uit Ede is; Ze wonen dus in Ede, en op het adres staan Joke en Piet Cornei, zij hebben twee dochters Emma en Kim en een zoon Peter. Joke en Piet hebben beide geen Daihatsu op hun naam staan, maar ze zouden hem misschien altijd geleend kunnen hebben. Ze hebben de kopie van de paspoorten gevraagd aan de gemeente misschien lijken zij wel op de omschrijvingen van de meisjes. Deze paspoorten komen later pas binnen. 

Het onderzoek lijkt dood te bloeden, ze krijgen bijna geen informatie meer totdat iemand van het team op het idee komt; De dader heeft zich voorgedaan als directeur van het modellenbureau. Je moet informatie krijgen over dat bureau want anders kun je het ook niet gebruiken. Daarom is het logisch dat de dader eerste de site bezoekt voordat hij de naam gebruikt. Waarschijnlijk voordat hij contact had met de meisjes. Ongeveer 2 maanden terug. Ze hebben de 932 adressen van de mensen met de Daihatsu Applause en dan kun je kijken of die overheen komen met elkaar, zo ja is dat heel erg verdacht! 

Er waren 1759 personen gevonden die de site hadden bezocht, het team was druk bezig de adressen met elkaar te vergelijken. En ja hoor, naar lang zoeken was het gelukt, er kwam een adres overheen met een Daihatsu uit 2000. 

Op het adres was een gezin in geschreven Teunis Johannes Moersel en hij was getrouwd met Maria de Haas, ze hadden samen drie kinderen. Ze wonen in het dorpje Leesden en was 25 kilometer vanaf Elst en 15 kilometer van de bushalte.

Zolang de locatie van de fotostudio nog niet bekend was konden ze niet in actie komen want als de dader erachter zou komen, konden ze sporen uitwissen en dat mocht niet gebeuren. Wat ze wel konden doen is hem volgen, maar Leesden was een klein dorpje en als je daar telkens door de straten zou gaan raden zou dat op gaan vallen. Ze schakelen een observatieteam in, deze mensen kunnen zo onopvallend te werk gaan en dat was precies wat ze nodig hadden.

Het observatieteam gaat een peilbaken onder de auto plakken. Deze zou een signaal afgeven. Zo kon je op een digitale wegenkaart ze precies volgen, misschien leidden ze zo de locatie waar de foto’s zijn gemaakt. 

Ze konden de paspoorten ophalen van het gezin uit Ede, ze leken totaal niet op de beschrijvingen en hadden geen kans. Het gezin uit Ede was niet meer verdacht. Wat ze wel nog wouden was een kopie van Moersel, misschien leek hij wel op de beschrijvingen. 

De paspoortfoto van Moersel kwam best overheen met de omschrijving, over de vrouw hadden ze hun twijfels, ze zou een jonge knappe vrouw zijn met lang donker haar, maar ze had blond gemillimeterd haar en een vlekkerig gezicht. Niet de uitstraling van een fotomodel. Maar deze foto’s zijn gemaakt in 2006 dus misschien waren ze wel heel erg verandert. 

De auto van Moersel was gevonden en ze plakte het peilbaken op een onzichtbare plek. Ze zagen dat er op de auto grijs witte grondverf op het achterspatbord zat. Ook het rechter achterlicht was kappot. 

De volgende dag konden ze zien waar de auto precies heen zou rijden, en hoe laat.

Het team lette goed op en keek waar hij heen reed. 

Ondertussen maakte ze de koffers voor de huiszoeking klaar en zorgde ze voor een overzicht van goederen waarnaar gezocht  moet worden. Een verhoorplan werd ook gemaakt, voor als ze Moersel gaan oppakken.

Het was inmiddels al 17.36 en de auto stopte op de Achterstapsweg. Het team kwam in beweging. Twee van het team stapten in een onopvallende politieauto en reden de route die de signalen gaven. Een ander deel van het team bleef kijken naar de signalen, als de auto in beweging zou komen zouden ze hen waarschuwen. Ze gingen richting het industrieterrein Memder. Opeens zag ze iets bekends, ze stopte en zagen het pand wat de meisjes hadden omschreven; witte bakstenen, groot en veel ramen. Ze denken dat het kantoor leeg dus ze gaan kijken. Ze maakte een paar foto’s van het pand en het parkeerterrein. Onderweg belde ze het team om het goede nieuws te vertellen; de locatie waar de foto’s waren gemaakt is gevonden, nu de dader nog! 

Het team sprak samen af met de officier van justitie om morgenvroeg 06.30 aan te gaan bellen waar Moersel woonde. 

Iemand van het team was de volgende morgen al om 06.00 op het politiebureau en zag dat de auto zich  niet had verplaatst. Al snel is het hele team er en zo overleggen even wat er precies gaat gebeuren. Ze gaan in twee panden een zoeking doen; in een woonhuis en een studio. Het plan is tegelijkertijd in het pand en in het woonhuis naar binnen te gaan en zo snel mogelijk de computer vrij te stellen. Want ze mogen geen kans krijgen om gegevens te wissen.

Ze verdelen het team in 2 ploegen. Ploeg 1 gaat zoeking doen in het woonhuis. Het woonhuis van de verdachte Teunis Johannes Moersel, zijn vrouw en drie kinderen. Alleen Moersel wordt aangehouden, de vrouw wordt nog even met rust gelaten. Als ze Moersel hebben opgepakt wordt hij naar het bureau gebracht en wordt daar verhoord door o.a. Rechercheur van Buren.

Ploeg 2 gaat in de studio een zoeking doen. Als ploeg 1 klaar is helpen zij ploeg 2 met de doorzoeking. Ze spreken de dingen af die zoeken o.a.; bv een camera en een groenkleurig ondergoed van Floor. De formulieren die Floor en Marcia hebben ondertekend moeten ook gezocht worden. Nog veel meer moet worden gevonden en dat staat op het lijstje van een teamlid. De Daihatsu wordt meegenomen en wordt onderzocht. Ze worden allemaal vervoerd met onopvallende auto’s behalve 2 teamleden, omdat deze Moersel naar het politieverhoor gaat brengen.

Na een tijd overleggen begon de grote doorzoeking… 

Bij het huis aangekomen staan er 2 van het team naast het huis waar het gangetje naar de tuin leidde, dit om te verkomen dat de daders zullen ontsnappen. Het was 07.12 en er brandde licht van een tv in de woonkamer. De politieagenten en de rechter-commissaris belde aan. Er kwam een jongen aanlopen en het duurde even voordat de deur open ging. De jongen was gekleed in een boxershort en keek verbaasd naar de agenten. Ze lieten zich legitimeren en vroegen of Teunis Johannes Moersel aanwezig was. ‘Mijn vader ligt nog te slapen’. Ze liepen langs hem heen, de trap op naar boven. Ze riepen ‘Politie. Wilt u uit uw bed komen?’ Moersel vloekte en een vrouw begon te schreeuwen en huilen. De slaapkamerdeur aan de andere kant van de gang ging open en twee meisjes stonden daar, ze keken angstig naar hen vader. Moersel probeerde zich los te trekken. 1 van de meisjes zei ‘Pap’. De agent commandeerde dat ze naar beneden gingen. ‘Het is niks, ga maar terug naar jullie kamer. Het komt allemaal goed, je zult zien.’ En hij liep samen met de agenten de trap af. Nu kwam mevrouw uit de kamer en de meisjes vroegen wat er aan de hand was.

Moersel werd aangehouden en ze vroegen hem de sleutel van het pand Noorderveld waar de foto’s zijn gemaakt, hij ontkent het en zegt van niets te weten. De agenten brachten hem naar het bureau. 

Beneden in de huiskamer moesten mevrouw Moersel en haar drie kinderen wachten want de slaapkamers werden doorzocht. 1 teamlid was erbij en vroeg zich af of deze vrouw in staat was kinderen te misbruiken. Ze was zo lief naar haar eigen kinderen toe, zou ze dat echt gedaan hebben? En zou ze wel weten wat haar man allemaal uitspookt in zijn studio? Ze leek daarbij ook totaal niet op de omschrijving van Marcia en Floor. De politieagent dacht dat zij er toch echt niets mee te maken had, zo was en zag de vrouw er niet uit. 

Ze koppelde alle computers af in het huis en trokken de lades open, graaiden tussen onderbroeken, draaiden de matrassen om en haalden de koelkast leeg. Ze noteerde de goederen die in beslag werd genomen. In de slaapkamer aangekomen keek een teamlid naar de vele foto’s op de muur. De muur hing helemaal vol. Het hele gezin stond erop, alle vakanties het zag eruit als een gelukkig gezin. Allemaal lachende gezichten. Een mooie foto verzameling van het leven. Totdat ze een jongen zag, de zoon van Moersel. Hij had een bruine pruik op die scheef stond. Op de volgende foto zag ze een vrouw. Ze keek goed en zag toen dat het mevrouw Moersel was, met en een bruine pruik op, ze leek op de omschrijving van Floor en Marcia, misschien wist zij toch van alles af? 

Ploeg 2 moest wachten totdat ze toestemming kregen om in het pand te komen. Na 20 minuten wachten kregen ze deze toestemming. Met een breekijzer maakte ze de deur van het pand open. Gelijk liepen ze naar de computers. Er werden foto’s gemaakt van het pand, het zag er helemaal uit naar de omschrijving van de meisjes. De rechter-commissaris was ook aangekomen bij het pand en gaf ook toestemming om het pand te doorzoeken. In een kast zagen ze stapels Cd’s waaronder ook; ‘ stoeipoesjes in het zand.’ Op de voorkant stonden foto’s, ook die van Floor en Marcia. Naast deze Cd’s lagen administraties. Er waren 15 cd-roms verkocht naar Duitsland en Italië. De Cd’s en de administratie werd ook meegenomen naar het bureau. Er werd nog een mobiel gevonden, maar deze zochten ze niet. De onderbroek van Floor was ook terecht. Het was een geslaagde doorzoeking. 

Teunis Johannes Moersel werd verhoord. Hij had zich er helemaal opvoorbereid, hij was er helemaal klaar voor. 

Ze haalde koffie voor hem, deden de computer aan het verhoor kon beginnen. Ze leggen hem uit dat hij verdacht wordt voor kinderpornografie. Het verhoor loopt raar, hij krijgt vragen die hij niet verwacht, hier had hij zich niet op voorbereid, hij denkt hen slimmer af te zijn. Maar dat is niet zo. Moersel raakt uit zijn evenwicht en wordt ongeduldig, wanneer gaan ze nou de vragen stellen waar ik me op voor heb bereid?

Na een heel lang sociaal gesprek lassen ze een pauze in, er is nog niets gevraagd over dingen waar hij verdacht van wordt. Rechercheur van Buren pakt het slim aan om hem op zijn verkeerde been te zetten, hij zou zijn controle kwijt raken, want dit verwacht hij natuurlijk niet. 

Na de pauze komt Moersel weer terug in de verhoorkamer. Rechercheur Van Buren verteld hem al klaar te zijn met het verhoren. Moersel is verbaasd, hoe kan dat? Hij heeft niets gevraagd over de zaak? Hij valt uit dat hij onterecht wordt beschuldigt voor kinderporno, hij heeft zijn zegje nog niet eens kunnen doen! Hij weet zeker zijn onschuld te kunnen bewijzen.

Rechercheur Van Buren doet onverschillig en pakt zijn schrijfblokje erbij. ‘Goed ik vertel u wat wij tijdens het onderzoek hebben vastgesteld en daar mag u op reageren.’ Rechercheur Van Buren verteld in het kort waar het een beetje over gaat en Moersel reageert erop. Hij wilt zijn verhaal doen. Dat doet hij. Rechercheur Van Buren toont weinig belangstelling tot Moersel’s ergernis. Hij gaat door met zijn verhaal, een verhaal dat totaal niet klopt en wat niets van waar is. ‘Ik had van u toch een beter verhaal verwacht. Het rammelt aan alle kanten. Mijn zoon van achttien had nog een beter verhaal opgedist.’ Moersel werd boos, sloeg zijn vuist op tafel en zei; ‘wilt u beweren dat ik lieg?’ ‘De meisjes zijn uit vrije wil uit de kleren gestapt. Zij hebben mij voorgelogen. Ik heb ze niet gedrogeerd en ik heb ze niet bij die halte afgegooid. Als de politie haar werk goed had gedaan, dan had ik hier niet gezeten. Ze hebben u leugens op de mouw gespeld. Ik denk dat ze…’

Dan maakt Moersel een fout, dit is het bewijs, hij zegt ze niet te hebben afgegooid bij de halte, maar daar is niets over gezegd. Moersel is erbij, hij is de dader!

Hij verteld het echte verhaal en zoals beloofd vertelde Rechercheur Van Buren hoe ze erachter kwamen dat hij de dader was. 

Alles was compleet; De dader en de locatie. Het onderzoek was geslaagd maar jammer genoeg niet op tijd. De foto’s van Marcia en Floor zwierven over het internet. Het was nu de beurt aan de rechter om Moersel een goede straf te geven. Iedereen is blij, het onderzoek is geslaagd en Rechercheur Van Buren gaat op verlof. Maar hoe gaat het met Marcia en Floor? 

Floor en Marcia hadden geen contact meer gehad. Floor was stil en Marcia had contact gewild met haar. Ze nam de telefoon niet op en antwoorden niet op mailtjes. Ze ging fietsend naar school of werd gebracht door haar moeder. Na de zomervakantie was ze naar een andere school gegaan. Marcia vond het moeilijk, ze mist Floor.

Thuis ging het beter, haar moeder bezocht een therapeut en de sfeer was veel beter. Ze had soms nog wel nachtmerries. Haar moeder had de verscheurde foto in prullenbak gevonden van Erik en kreeg allerlei vragen over hem. Ze had haar het verhaal verteld. Ze miste Erik, maar ze schaamde zich. Hij had contact gewild met haar, haar willen opzoeken en het uitpraten. Hij had een lang gesprek gehad met haar moeder, en haar moeder vond dat zij hem een kans moest geven.

Ze was op haar kamer, muziek hard aan en zong lekker hard mee op de muziek van Pink. In een keer ging de deur open, haar moeder stond in de deuropening, ze lachte, stapte opzij en toen stond daar iemand die ze erg gemist had; Erik. Ze gilde en vloog op hem af.   

Het verhaal had geen chronologische volgorde want het is niet verteld op een manier dat het in het echt ook kan gaan!

3.  OVER DE AUTEUR

De schrijfster van het boek ‘Chatroom’ is Helen Vreeswijk. Helen Vreeswijk is geboren op 1 Maart 1961 in Den Haag. Ze is nu dus 50 jaar. Ze is getrouwd,moeder van 2 dochters en woont in Gelderland. Helen Vreeswijk heeft dyslexie en had het daardoor moeilijk op school. De boekjes die ze moest lezen vond ze saai en moeilijk. Daarom bedacht ze zelf boeken te gaan schrijven.

Helen Vreeswijk werkt bij de Nederlandse recherche en komt daardoor dagelijks in contact met jongeren die slachtoffer werden van een misdaad.

Ze wilt mensen de ogen openen via haar boeken en jongeren waarschuwen voor de gevaren zoals internet. De boeken die ze geschreven heeft zijn realistisch, mooi en activerend. Ze wilt je ergens voor waarschuwen, je moet oppassen met de dingen die je doet. Denk eerst na voordat je je gegevens geeft aan een onbekende.  

4.  OVER HET BOEK

1. Op de voorkant van het boek, staat een meisje afgebeeld die kijkt naar haar beeldscherm van de computer. Ze ziet er onschuldig uit. Ze heeft haar handen onder haar kin. Dit zou best Marcia of Floor kunnen zijn en daarom heeft het wat met heb boek te maken. De plek waar het verhaal het  meest afspeelt en waar het eigenlijk omdraait is op hun kamer achter de computer. En dat is hier op de voorpagina afgebeeld. Op de achterpagina zie je een foto van Helen Vreeswijk. Zij is de schrijfster van het boek en heeft er daarom veel mee te maken.
2. Het boek is niet aan iemand opgedragen maar meer om mensen te waarschuwen, aan jongeren. Ze wilt dat je oppast met de dingen die je doet.
3. Het boek heeft een aantal plaatsen waar het meest alles speelt; De kamer van Marcia, hier voelt zij zich veilig, heeft ze geen gezeur aan haar hoofd en kan ze chatten met de jongens op de profielsite’s. De kamer van Floor, Hier staat ook haar computer, ze is hier vaak met Marcia en zij zit daar op de profielsite’s. Ik denk dat de schrijfster deze plaatsten heeft gekozen omdat de ouders hier geen overzicht hebben over de dingen die ze doen. Als zij dat wel zouden hebben gehad hadden ze vast eerder ingegrepen en gezien hoe de situatie was. Op het politiebureau vindt het hele onderzoek plaats. Waarom de schrijfster deze plek heeft gekozen is omdat het een realistisch verhaal is. In het echt wordt dat ook uitgezocht op een politiebureau en daarom ook in het boek.
4. Het perspectief is uit Marcia, ‘Sabrina’, ‘Hans’ en Floor geschreven. Want er wordt verteld over hen gedachtes en je weet hoe ze over dingen denken.
5. Ik vindt dat het verhaal een gesloten einde heeft omdat je weet hoe het verhaal afloopt. Rechercheur Van Buren gaat trouwen, tussen de ouders van Marcia gaat het beter en het gaat weer helemaal goed tussen Erik en haar, Floor zit op een andere school en daardoor zou je niet een vervolg op het boek moeten maken want alle problemen zijn opgelost. 

5.  LEESERVARING 

1. ONDERWERP 

Ik vond het onderwerp over het verhaal interessant omdat het realistisch is, het had iedereen kunnen gebeuren maar daardoor is het boek ook zo goed, want daardoor weet je dat je moet oppassen met de dingen die je doet. Het verhaal heeft mij nieuwe kanten van het verhaal laten ziet omdat ik er zelf niet veel over wist hoe bijvoorbeeld een onderzoek werkt. Ik had een ander einde verwacht. Ik had namelijk gehoopt en gedacht dat Marcia en Floor juist betere vriendinnen hierdoor werden want ze kunnen elkaar door wat ze meegemaakt hebben extra goed steunen. Ik vindt dat er niet echt een mening naar voren komt over het verhaal maar meer feiten over de dingen die er kunnen gebeuren. Ik ben er wel anders over gaan denken als bv. Hyves of Facebook. Ik zou nu eerder gegevens weg laten zoals waar ik woon. Ik vindt dat het onderwerp goed wordt uitgewerkt doordat er precies wordt beschreven hoe de dingen kunnen gaan, het is totaal niet voorspelbaar.

Wat er vooral wordt besproken is het opsporen van de dader en de locatie waar de foto’s zijn gemaakt, daardoor komen Floor en Marcia er minder in voor, je weet niet wat ze dan ondertussen aan het doen zijn. Ik heb nog nooit een boek gelezen met dit onderwerp en daardoor weet ik er nu meer van. 

2.  GEBEURTENISSEN 

In het verhaal gebeuren zoveel dingen en daardoor blijf je lezen want je wilt weten wat het einde is en het hoe afloopt. Ik vindt dat het niet vaak stil valt maar het onderzoek vond ik wel erg lang. Het verhaal ging veel over zowel de gevoelens als de gedachtes. Je wist wat de personen dachten over de dingen die er zijn gebeurt en die ze zelf hebben gedaan. De gebeurtenissen waren wel geloofwaardig vindt ik doordat het erg realistisch is. Ik heb het zelf

gelukkig  nog nooit mee gemaakt en daardoor totaal niet herkenbaar. De gebeurtenissen zijn wel verassend omdat er telkens nieuwe dingen gebeuren. Ik heb het gelukkig zelf nooit meegemaakt en wil dat ook niet, en daardoor heeft het boek ook geen betekenis voor mij.

3. PERSONAGES 

Het boek heeft twee hoofdpersonen en dat zijn Marcia en Floor. Zij gaan voor mij wel leven omdat je hen gevoelens weet. De andere personen in het boek hebben veel met deze personen te maken en komen daardoor vaak in het boek voor. Ik kan me niet goed verplaatsen in de gedachtes van Marcia en Floor want ik had deze dingen nooit gedaan. Floor twijfelde wel over dingen maar ik had het nooit zo ver laten komen, ik pas daar echt wel goed voor op. Ik zie Marcia en Floor helemaal niet als heldinnen want ik vindt het juist slecht wat ze hebben gedaan, ze wisten dat het fout was en toch gingen ze er mee door. Ik begrijp wel dat ze enthousiast waren over het aanbod van het modellenbureau maar ik zou nooit zo ver zijn gegaan met bijvoorbeeld lingerie showen voor een blad en had daar eerst veel beter over nagedacht en gebeld wat bijvoorbeeld mijn ouders er van vonden. Ik vindt de ideeën raar dat ze zich gaan uitkleden voor de webcam en het gedrag van Marcia begrijpelijk door haar thuis situatie, ze zoekt aandacht en dat krijgt ze via de site maar daar moet zij Floor niet in mee trekken, toch zijn het wel Floor haar eigen beslissingen of ze daarin mee gaat of niet. Marcia of Floor hebben met wel beïnvloed door nog meer op te passen op de dingen die je doet. De gedachtes van Marcia zetten mij wel aan het denken over hoe moeilijk zij het heeft gehad, ze voelt zich schuldig tegenover Floor en heeft het erg moeilijk thuis. Ik begrijp haar gedrag daardoor wel beter. Je hoeft zelf weinig in te vullen over hen innerlijk doordat er al veel over hen wordt verteld. Floor is verandert na de tijd want ze is nog stiller geworden. Ik begrijp dat goed want ze is erg onzeker over zichzelf en vertrouwt mensen minder snel door wat ze mee heeft gemaakt. Ik vindt het onbegrijpelijk dat Marcia de beslissing heeft genomen Floor over haar grens heen te trekken en haar dingen heeft laten doen die ze helemaal niet wou.

4. BOUW 

De gebeurtenissen zijn niet logisch want het verhaal heeft tijdsprongen. Het begint met het stukje dat Geert en Riet de vogel Floor en Marcia vinden bij het bushokje, en daarna begint het verhaal pas echt, ze vertellen de gebeurtenissen. Ik vindt doordat Riet en Geert de vogel de meisjes eerst vinden, zich ongerust maken en niet weten wat er is gebeurd wordt je erg nieuwsgierig van. Doordat je daarmee begon was het erg verwarrend in het begin dat er in een keer andere gebeurtenissen volgde, je wist niet wat wanneer was gebeurd, maar hoe verder ik las begreep ik meer van de tekst. Het verhaal heeft na mijn idee 2 verhaallijnen; Geert en Riet vinden de meisjes, het eerste deel van het verhaal. En daarna wordt er eigenlijk beschreven hoe het allemaal is gegaan, ongeveer in het midden komen deze lijnen samen en is het 1 verhaallijn. Het verhaallijn heeft terugblikken waardoor het extra spannend wordt. Het slot vindt ik leuk maar ook weer niet doordat Floor en Marcia geen contact mee met elkaar hebben en dat had ik wel gehoopt.  

5. TAALGEBRUIK 

Ik vond het geen makkelijk boek en dat kwam vooral door het onderzoek. Het taalgebruik had daar niet heel veel mee te maken maar er zaten soms wel dingen in die ik niet kende. De zinnen waren goed te lezen en het verhaal had weinig moeilijke woorden. Er zaten veel beschrijvingen in bij dingen die ze gingen gebruik bv. GHB, ze legde uit waarom ze dat gebruik en wat het met hen deed. Ik vond het door de beschrijvingen makkelijker lezen omdat je daardoor wist waar het over ging. Er zitten veel gesprekken in het verhaal want ze communiceren veel. Dat is vooral bij het onderzoek. Maar je leest ook we veel gedachtes. Vooral van Marcia. 

6.  VERWERKINGSOPDRACHT 

Ik vond het slot minder leuk ik had het liever zo gezien; 

Doordat Floor en Marcia veel samen hebben meegemaakt hebben ze erg veel steun aan elkaar. Ze zijn nog betere vriendinnen geworden door alles wat ze mee hebben gemaakt. Floor is veel zelfverzekerde doordat ze goed voor zichzelf opkomt en niet meer zo stil is. Marcia heeft beter contact met haar ouders en als ze thuis ruzie hebben is ze altijd welkom bij Floor. Ze kan daar komen wanneer ze wilt en ze doet dat dan ook vaak. Tussen Erik en haar gaat het goed, ze hebben veel contact en gaan vaak bij elkaar langs. Erik  neemt een leuke vriend mee en ze spreken samen met zijn vier af, Floor krijgt wat met deze vriend en ze zijn allemaal gelukkig!

Dit was mijn fictiedossier over het boek ‘Chatroom’. Ik vond het boek heel leuk, mooi en spannend en het heeft me wel aan het denken gezet!